-
ഊമ
- നാ.
-
നാക്കെടുക്കാൻ കഴിയാത്തയാൾ. (സ്ത്രീ.) ഊമ, ഊമച്ചി
-
ഉരിയാടാത്തവൻ
-
പഴയകാലത്തു ഉപയോഗത്തിലിരുന്ന ഒരുതരം പോർമുരശ്
-
ഇളയമ്മ, ഉമ്മ. ഊമത്തം = ഊമയെന്നുള്ള സ്ഥിതി
-
ഉമ2
- നാ.
-
ചുമ
-
ഉമ3
- നാ.
-
മായ
-
പ്രകാശം
-
കീർത്തി
-
സമാധാനം
-
പാർവതി, ഹിമവാൻറെ പുത്രി
-
പരാശക്തി
-
അഗശി, അതസി, ചണച്ചെടി, ഇതിൻറെ പൂവുകൊണ്ട് മാലകെട്ടി ശിവലിംഗത്തിൽ ചാർത്തുന്നു
-
മഞ്ഞൾ
-
മാഘമാസത്തിലെ തൃതീയ. "ഉമാതൃതീയ" നോക്കുക
-
ഉമ1
- നാ.
-
"ഉമയുക" എന്നതിൻറെ ധാതുരൂപം
-
ഉമി2
- -
-
"ഉമിയുക2" എന്നതിൻറെ ധാതുരൂപം.
-
ഉമി3
- നാ.
-
ധാന്യങ്ങളുടെ തൊലി, നെന്മണിയുടെയും മറ്റും പുറന്തോട്
-
ഉമ്മ1
- നാ.
-
അമ്മ (സാധാരണയായി മുഹമ്മദീയരുടെ ഇടയിൽ), മുസ്ലിംസ്ത്രീ എന്ന അർത്ഥത്തിലും
-
ഉമ്മ2
- നാ.
-
ചുംബനം
-
ഉമ്മി
- നാ.
-
ഒരു മർമം
-
ഉമ്മീൻ, മീൻ, മത്സ്യം (ശിശുഭാഷ)
-
അമ്മ (തെ.മ.)
-
ഉമി
-
അക്ഷരാഭ്യാസമില്ലാത്തവൻ
-
ഉമി1
- -
-
"ഉമിയുക1" എന്നതിൻറെ ധാതുരൂപം.