-
ഉറവ, ഉറവ്
- നാ.
-
ഊറ്റ്
-
ഉരുമ്പൂകം, -പൂകം, ഊരുബുക, -വുക, ഊരുവു, ഉരുബുക
- നാ.
-
ആവണക്ക്
-
ഉരവ്
- നാ.
-
ഉരയൽ, ഉരഞ്ഞുപോകൽ, തേയ്മാനം
-
ഉരഞ്ഞുണ്ടാകുന്ന വ്രണം
-
ഉരുവ്
- നാ.
-
ഉരു, കപ്പൽ
-
ഉരുവ്
- -
-
ഉരു.
-
ഊറാവ്
- നാ.
-
"ഊറുന്നത്, പട്ടയ്ക്കുകൊഴുപ്പുള്ളത്". കുളമാവ്
-
ഉരിവ്
- നാ.
-
ഉരിയൽ, ഉരിച്ചൽ
-
ഉരു1, ഉരുപം, ഉരുവം, ഉരുവ്
- നാ.
-
ആകൃതി, ശരീരം
-
ഉരുപ്പടി, സാധനം, വെങ്കലപാത്രം
-
ഉരപ്പടിയുടെ എണ്ണം
-
ആവൃത്തി, തവണ, മന്ത്രം, പാഠം മുതലായവയുടെ വീണ്ടുമുള്ള ആവർത്തനം
-
കപ്പൽ, പടവ്, വള്ള്ലം
-
മുറിവ്, അടയാളം
-
കന്നുകാലി, കാള, ആന ഇത്യാദി. ഉദാ: ഉരു ഇരുത്തുക = ആനയെ ക്ഷേത്രത്തിനു കൊടുക്കുക. (പ്ര.) ഉരുക്കൂട്ടുക = ശേഖരിക്കുക. ഉരുത്തിരളുക = രൂപം കൊള്ളുക. ഉരുത്തികയുക = യാഗാവശ്യങ്ങൾക്കും മറ്റുമുള്ള പാത്രങ്ങളും മറ്റുസാധനങ്ങളും മതിയാകുക
-
ഊർവ1
- വി.
-
വലിയ, വർധിച്ച, വിപുലമായ
-
ഊർവ2
- നാ.
-
ഊരുന്നജന്തു, ഇഴയുന്നജന്തു