1. കാ

    1. -
    2. ക് എന്ന വ്യഞ്ജനത്തിൽ ആ എന്ന ദീർഘസ്വരം ചേർന്നുണ്ടാകുന്ന അക്ഷരം.
  2. കാ7

    1. -
    2. (സമസ്തപദാദിയിൽ) കുത്സിത (ഹീന)മായ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ കു എന്നതിനുവരുന്ന രൂപഭേദം. ഉദാ: കാപഥം (കുത്സിതമായ മാർഗം) കാ പുരുഷൻ (ഹീനപുരുഷൻ), കാ മധുരം (അൽപമായ മധുരം), കോഷ്ണം (കാ ഉഷ്ണം) അൽപം ഉഷ്ണം.
  3. കാ3

    1. -
    2. "കായ്ക്കുക" എന്നതിൻറെ ധാതുരൂപം.
  4. കാ8

    1. നാ.
    2. ദുർഗ
    3. ഭൂമി
    4. സരസ്വതി
  5. കാ6

    1. സ.നാ.
    2. ഏവൾ (കിം ശബ്ദത്തിൻറെ സ്ത്രീലിംഗരൂപം പ്ര. ഏവ) ഉദാ: കാതിലോല? നല്ലതാളി (കാ അതിലോല? നല്ലത് ആളി)
    3. ഏതൊന്ന് (മലയാളത്തിൽ നപുംസകലിംഗരൂപമുള്ള സ്ത്രീലിംഗ ശബ്ദങ്ങളുടെ വിശേഷണമായിവരുമ്പോൾ)
  6. കാ5

    1. നാ.
    2. കാവ്. ഉദാ: പൂങ്കാ
  7. കാ2

    1. -
    2. "കായുക" എന്നതിൻറെ ധാതുരൂപം.
  8. കാ4

    1. നാ.
    2. കായ്, ഫലം. "സമ്പത്തുകാലത്തു തൈപത്തുവച്ചാൽ ആപത്തുകാലത്തു കാപത്തു തിന്നാം" (പഴ.)
  9. കാ1

    1. -
    2. "കാക്കുക" എന്നതിൻറെ ധാതുരൂപം.
  10. കൊ കൊ

    1. നാ.
    2. ഒരുതരം കളി

അഭിപ്രായങ്ങളും നിർദ്ദേശങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുക