-
ഖണ്ഡം
- നാ.
-
കരിമ്പ്
-
വയൽ
-
ഒരു ആയുധം
-
സമൂഹം
-
കൽക്കണ്ടം
-
ഒമ്പത് എന്ന സംഖ്യ
-
വിളയുപ്പ്
-
സമവാക്യത്തിലെ ഒരു സംജ്ഞ
-
അംശം, ശകലം, കഷണം, ഭാഗം
-
പൊട്ടൽ, വിടവ്
-
രത്നങ്ങളിലുള്ള പൊട്ടൽ
-
ഗ്രന്ഥത്തിൻറെ ഒരുവിഭാഗം (അധ്യായം, ഖണ്ഡിക ഇത്യാദി)
-
ഭൂവിഭാഗം, ഭൂഖണ്ഡം, ദേശം
- ഗണിത.
-
സമീകരണം ചെയ്യാനുള്ള ഒരുക്രിയ
- സംഗീ.
-
ഖണ്ഡതാളം നോക്കുക
- നാ.
-
തടിയിൽ പണിഞ്ഞ ചതുരശ്രക്കട്ടി
-
പരിപ്പ്
-
ഖാണ്ഡം
- നാ.
-
ഒടിവ്
-
വിടവുള്ള അവസ്ഥ
-
വിടവ്
-
ഗണ്ഡം
- നാ.
-
അടയാളം
-
മൂത്രാശയം
-
കാണ്ടാമൃഗം
-
കവിൾത്തടം
-
ആന, കുതിര മുതലായ മൃഗങ്ങളുടെ കവിൾത്തടം, കണ്ണിനോടടുത്ത ഭാഗം
-
പരു, കുരു
-
ഒരു രോഗം, കൃകഗ്രന്ഥി വീക്കം, കഴുത്തിൽ സഞ്ചിപോലെ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന മാംസവളർച്ച
-
കുമിള
-
(ജ്യോ.) ഒരു പ്രത്യേക രീതിയിൽ നക്ഷത്രങ്ങളും ഗ്രഹങ്ങളും കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന സമയം
-
(ജ്യോ.) ശനി നിൽക്കുന്ന നക്ഷത്രത്തിൽ നിന്നും 20 -ആമത്തെ നക്ഷത്രം
-
നാലുകവടി കൂടിയതിനു തുല്യമായ ഒരു നാനയം
- ആല.
-
പ്രസ്തുതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതും എന്നാൽ മറ്റൊരർഥം കൂടിയുള്ളതുമായ പ്രസ്താവം (ഭാഷണത്തെ നാലായി തിരിച്ചതിൽ ഒന്ന് വീഥി. വീഥിയുടെ 13 അംഗങ്ങളിലൊന്ന്, ഗണ്ഡം)
-
കാണ്ഡം
- നാ.
-
വെള്ളം
-
അസ്ത്രം
-
കുതിര
-
അവസാനം
-
ഇരുവേലി
-
വേഴൽ
-
ചൂരൽ
-
ചെടികളുടെയോ പൂക്കളുടെയോ തണ്ട്
-
മരങ്ങളുടെ തടി, തായ്ത്തടി
-
മുള, കരിമ്പ് മുതലായ ചെടികളുടെ രണ്ടുമുട്ടുകൾക്കിടയ്ക്കുള്ള ഭാഗം
-
വടി, കമ്പ്
-
അമ, പേക്കരിമ്പ്
-
ഗ്രന്ഥവിഭാഗം, പല അധ്യായങ്ങൾ കൂടിച്ചേർന്ന ഖണ്ഡം (രാമായണത്തിലെ ബാലകാണ്ഡം, അയോധ്യാകാണ്ഡം എന്നിവപോലെ)
-
വിഷയവിഭാഗം, ദേവകാണ്ഡം (യാഗാദികർമങ്ങളിലെ) കർമകാണ്ഡം (വേദത്തിലെ യാഗാദികർമങ്ങളെക്കുറിച്ച് പ്രതിപാദിക്കുന്ന ഭാഗം), ഉപാസനാകാണ്ഡം, ജ്ഞാനകാണ്ഡം ഇത്യാദി
-
കയ്യിലേയോ കാലിലെയോ അസ്ഥി, നീണ്ട അസ്ഥി, കാണ്ഡഭഗ്നം
-
കൂട്ടം, കെട്ട്, കുല
-
സന്ദർഭം, സമയം
-
സ്വകാര്യസ്ഥലം
-
സ്തുതി, മുഖസ്തുതി
-
ഒരുതരം ചതുരശ്രയളവ്
-
നിന്ദ്യമായത് (സമാസത്തിൽ പ്രയോഗം) ഉദാ: പ്രജാകാണ്ഡം = നിന്ദ്യമായപ്രജ
-
ഘണ്ഡം
- നാ.
-
തേനീച്ച
-
കണ്ടം2
- നാ.
-
കഴുത്ത്, തൊണ്ട
-
കണ്ടം1
- നാ.
-
കഷണം. മുറി
-
കൃഷിക്കു സൗകര്യപ്പെടുമാറ് വരമ്പുവെട്ടിത്തിരിച്ചിട്ടുള്ള വയൽ
-
കണ്ടം3
- നാ.
-
കണ്ടകം
-
കണ്ഠം
- നാ.
-
മലങ്കാര
-
കഴുത്ത്
-
തൊണ്ട
-
സ്വരം
-
ഭിത്തിയിൽ ചെയ്യുന്ന ഒരുതരം അലങ്കാരപ്പണി
-
മൂന്നുവിധം ഇരുമ്പിൽ ഒന്ന്
-
കണ്ഡം
- നാ.
-
ചിരങ്ങ്