-
കങ്കൻ
- നാ.
-
യമൻ
-
അജ്ഞാതവാസകാലത്തു ധർമപുത്രർ സ്വീകരിച്ച പേര്
-
വ്യാജമായി ബ്രാഹ്മണവേഷം ധരിച്ചവൻ
-
ക്ഷത്രിയൻ
-
ഒരു യാദവ രാജാവ്, കംസൻറെ സഹോദരൻ
-
ഒരു പക്ഷി, സുരസയുടെ പുത്രനായ ആദ്യത്തെ കങ്കപക്ഷി
-
ഖനകൻ
- നാ.
-
എലി
-
ഖനിവേലക്കാരൻ
-
കുഴിക്കുന്നവൻ, തുരങ്കം നിർമിക്കുന്നവൻ
-
തുരങ്കം വച്ചു ഭവനഭേദനം ചെയ്യുന്നവൻ, കള്ളൻ
-
കുഴികളിലോ കിടങ്ങുകളിലോ നിന്നു യുദ്ധം ചെയ്യുന്ന ഭടൻ
-
ഖാനകൻ
- നാ.
-
കള്ളൻ
-
ഖനിജോലിക്കാരൻ
-
ഘനാഘന
- വി.
-
നിരപ്പുള്ള
-
കൊലയിൽതാൽപര്യമുള്ള, ഹിംസാശീലമുള്ള, അടിച്ചുവീഴ്ത്തുന്ന, കലഹത്തിൽപ്രീയമുള്ള
-
ക്രൂരതയുള്ള, ഉപദ്രവിക്കുന്ന
-
കട്ടിയുള്ള, ഇടതിങ്ങിയ
-
കനക്കൻ മുളക്
- നാ.
-
കനത്ത മണികളുള്ള കുരുമുളക്
-
കുങ്കൻ
- നാ.
-
ഒരുതരം കർണാഭരണം
- വി.
-
കീഴറ്റങ്ങാത്ത, നിയന്ത്രിക്കാൻ ആകാത്ത
- നാ.
-
ഒരു സംജ്ഞാനാമം. പ.മ. (സ്ത്രീ.) കുങ്കി, കുങ്കുമ്മ
-
കുനുകുനെ
- അവ്യ.
-
ചുരുണ്ടുചുരുണ്ട്
-
ചെറിയചെറിയ, കൊച്ചുകൊച്ചായ
-
കോങ്കണ്ണ്
- നാ.
-
കോടിയ കണ്ണ്, ചരിച്ചു നോക്കുന്ന കണ്ണ്. കോങ്കണ്ണൻ = കോങ്കണ്ണുള്ളവൻ. (സ്ത്രീ.) കോങ്കണ്ണി
-
ഘണഘണ
- നാ. ശബ്ദാനു.
-
മണിയുടെയും മറ്റും ശബ്ദം
-
ഗണകൻ
- നാ.
-
കണക്കുകൂട്ടുൻ, കണക്കൻ, കണക്കെഴുത്തുകാരൻ
-
ജ്യൗതിഷി ("ഗണക"ശബ്ദവും, അതിനോടനുബന്ധപ്പെട്ട "കണിയാൻ" എന്ന പദവും ഭാഷയിൽ ജാതിപ്പേരായും പ്രയോഗം)
-
(വില്ല്, ചക്രം, കുന്തം, ഖഡ്ഗം, ചുരിക, ഗദ ബാഹു എന്നീ) ആയുധങ്ങളിൽ ഒന്നിൻറെ പ്രയോഗം മാത്രം അഭ്യസിച്ച യോദ്ധാവ്. (സ്ത്രീ.) ഗണകി