-
കീർത്തിമത്ത്
- വി.
-
കീർത്തിയുള്ള, പേരുകേട്ട
- നാ.
-
കീർത്തിയുള്ളവൻ
-
കർദമിത
- വി.
-
അഴുക്കുപറ്റിയ, ചെളിപുരണ്ട, മലിനമായ
-
കീർത്തിമതി
- നാ.
-
ദാക്ഷായണി