-
ചൊള്ള
- വി.
-
മെലിഞ്ഞ
-
വളർച്ച പൂർത്തിയാകുന്നതിനുമുൻപ് ഉണങ്ങിപ്പോയ (കായെന്നപോലെ) ഉണക്കൽ
- നാ.
-
വസൂരിത്തഴമ്പ്. (പ്ര.) ചൊള്ളക്കണ്ണൻ = കണ്ണിനു തകരാറുള്ളവൻ
-
ചൊള്ള്
- നാ.
-
പുഴുക്കേടുള്ള ധാന്യം
-
പാകം വരാത്ത കായ്
-
വഷളൻ
-
വസൂരിത്തഴമ്പ്
-
ചള്
- -
-
"ചള്ളുക" എന്നതിൻറെ ധാതുരൂപം.
-
ചാള്
- -
-
"ചാളുക" എന്നതിൻറെ ധാതുരൂപം.
-
ചാള3
- നാ.
-
ഒരിനം മരം. ചാളത്തടി = മുക്കുവന്മാർ കടലിൽ പോകാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരിനം പൊങ്ങുതടി, അത്തരം തടികൾ കൂട്ടിക്കെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ ചങ്ങാടം
-
ചാള1
- നാ.
-
ഒരുതരം കടൽ മീൻ
-
ഒരിനം ചെറിയ പക്ഷി, ആറ്റ, കുഞ്ഞാറ്റ
-
ചാള2
- നാ.
-
(ചില താണ ജാതിക്കാരുടെ) ചെറിയ കുടിൽ
-
പട്ടാളക്കരുടെയും മറ്റും താൽകാലിക വസതിയായി നിർമിക്കുന്ന പുര
-
കാവൽപ്പുര. കിടക്കുന്നത് കാവൽച്ചാള സ്വപ്നം കാണുന്നത് മണിമാളിക. "ചാളച്ചോറ്റിനു പാമുറത്തില (ചേരുമ്പോലെ ചേർച്ച)" (പഴ.)
-
ചള
- നാ.
-
ഒരു വൃക്ഷം, ഇതിൻറെ കായ് ഭക്ഷണമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു
-
ചെളി, ചളി
- നാ.
-
നേർത്തമണ്ണും വെള്ളവും കൂടിക്കുഴഞ്ഞത്
-
അഴുക്ക്, മാലിന്യം
-
ചള്ള്
- നാ.
-
പാകമാകാത്തത്, മൂക്കാത്തത്
-
കൊള്ളരുതാത്തത്, ചീത്തയായത്
-
ചെറുത്. ചള്ളുവാൾ = ചെറിയവാൾ, ചള്ളുവെട്ടുക, പിണയുക, കൂടുക, പറയുക = വഴക്കുപറയുക, വെറുതെ സംസാരിക്കുക, (പ്ര.) ചള്ളും പൊട്ടും = 1. നിസ്സാരമായ വസ്തുക്കൾ
-
നിസ്സാരകാര്യം. "ചള്ളിലേ ചാറുള്ളൂ" (പഴ.)