"അ"കാരത്തിനു ചിലേടത്തുവരുന്ന ഉച്ചാരണഭേദം, പദമധ്യത്തിലെ "അ" കാരത്തിനു ചിലപ്പോൾ "എ"കാരച്ഛായയിൽ ഉച്ചാരണം വരും. ഉദാ: അലക് - അലെക്, വിളക്ക് - വിളെക്ക്, മകൾ - മകെൾ ഇത്യാദി

സംസ്കൃതത്തിൽ നിന്നും മറ്റും കടംകൊണ്ട പദങ്ങളിൽ മൃദുക്കളോടും മധ്യമങ്ങളോടും (ഗ, ജ, ഡ, ദ, ബ, യ, ര, ല, വ) ചേർന്നു പിന്നിൽ നിൽക്കുന്ന "അ" കാരത്തിനു "എ" കാരച്ഛായയിൽ ഉച്ചാരണം. 1-ം, 2-ം ഉച്ചാരണഭേദങ്ങൾ വരമൊഴിയിൽ അംഗീകരിച്ചിട്ടില്ല. അലക്, വിളക്ക്, മകൾ, ഗജം, യതി എന്ന് "അ" കാരയുക്തമായിത്തന്നെ എഴുതുന്നു

മധ്യമലയാളത്തിൽ ചുരുക്കം ചില പദങ്ങളിൽ "അ" കാരത്തിൻറെ സ്ഥാനത്ത് "എ" ചേർന്നു രൂപവും കാണാം. (ഉദാ: പണ്ണുക, പെണ്ണുക, പറക, പറെക)

വേറൊരു പദത്തിൻറെ പിമ്പിൽ സന്ധിചേർന്നു നിൽക്കുമ്പോൾ "അല്ലോ" എന്നതിലെ "അ" യ്ക്ക് "എ" കാരച്ഛായയിൽ ഉച്ചാരണം. കണ്ടു + അല്ലോ = കണ്ടുവല്ലോ (കണ്ടെല്ലോ) അവൻ + അല്ലോ = അവനെല്ലോ

ചില തനി മലയാള പദങ്ങളുടെ ആദിയിലും, ആദിയിലെ വ്യഞ്ജനത്തോടു ചേർന്നു പിന്നിലും നിൽക്കുന്ന "ഇ" കാരത്തിൻറെ സ്ഥാനത്ത് "എ" കാരവും വരും. അത്തരം പദങ്ങൾക്ക് "ഇ" കാരവും "എ" കാരവും ചേർന്ന രണ്ടു രൂപങ്ങൾ ഉണ്ട്