-
കരു2
- നാ.
-
കരുമരം
-
കരിമരുത്
-
മുസ്തംബി, കരുങ്കാലി
-
ഇരുമ്പിറക്കിമരം, തൊലിപ്പുറം കറുപ്പും തൊലിയുടെ ഉൾഭാഗം ചെമപ്പും, തടിബലമുള്ളത്
-
കരു4
- നാ.
-
ഒരുതരം ചെണ്ട
-
ഒരു ആയുധം
-
(പാത്രങ്ങളും മറ്റും വാർക്കുന്നതിന്) മണ്ണുകൊണ്ടും മറ്റും ഉണ്ടാക്കുന്ന മാതൃക, രൂപം, മൂശ, (പ്ര.) കരുക്കൊള്ളുക = രൂപം കൊള്ളുക
-
ഉപകരണം, പണിക്കോപ്പ്, സാമഗ്രി
-
ചൂത്, പകിട, ചത്രംഗം മുതലായ കളികൾക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്ന ഉപകരണം. ചതുരംഗക്കരു, പകിടക്കരു, ചൂതുകരു ഇത്യാദി
-
സാരമായത്, കാര്യമായത്, വിലയേറിയത്, മിടുക്ക്
-
മാന്ത്രികന്മാർ ദുർമന്ത്രവാദത്തിന്നു കുട്ടികളുടെയും മറ്റും മൃതദേഹം ഉപയോഗിച്ചു തയാറാക്കുന്ന മരുന്ന്
-
മന്ത്രവാദികൾ ആരാധിക്കുന്ന ഒരു മൂർത്തി
-
കരു1
- വി.
-
കറുത്ത, ഉദാ: കരുനൊച്ചി, കരുമരുത്
-
കഠിനമായ
-
കരിവാളിക്കുക, കരു-
- ക്രി.
-
വെയിലുകൊണ്ടോ മറ്റോ ശരീരം കറുക്കുക, കാളിമപരക്കുക, വിളറുക, നിറം മങ്ങുക
-
വികാരംകൊണ്ട് മുഖംവാടുക, ശോഭകെടുക
- നാ.
-
കരിവാളിപ്പ്
-
കരിവള്ളി2, കരു-
- നാ.
-
ഏറ്റവും ചൂടുകൂടുതലുള്ള സമയം. മേറ്റം 27 മുതൽ പതിമ്മൂന്നരദിവസം
-
കാരു1
- വി.
-
ഭയങ്കരമായ, ദാരുണമായ
-
കരു3, കരു(വ്)
- നാ.
-
ഗർഭത്തിലെ പ്രജ, ബീജം, ഉദാ: കരുവഴിവ്
-
സന്താനം, കുട്ടി
-
മുട്ടയ്ക്കകത്തെ മഞ്ഞയായ ഭാഗം (വെള്ളയും), ഉദാ: വെള്ളക്കരു, മഞ്ഞക്കരു
-
ഊറ്റ്, ഉറവ, നീരോട്ടം
-
കാരു2
- നാ.
-
നെയ്ത്തുകാരൻ
-
തച്ചൻ
-
കരിവേപ്പ്, കരിയാപ്പു, കരു-, കറി
- നാ.
-
വേപ്പിൻറെ ഒരു വകഭേദം
-
കരിവേലം2, കരു-, കരിവലം
- നാ.
-
ഭണ്ഡാരം, നിധി, കരിവേലത്തുപിള്ള = ഭണ്ഡാരം കണക്കെഴുത്തുകാരൻ