-
കരിമം, കരുമം
- കർമം
-
കരുമം
- പ്രവൃത്തി, കർത്തവ്യം, കാര്യം
- ഇടപാട്, വ്യവസ്ഥ
- കർമഫലം, ഭാഗ്യം
-
കർമം
- ചലനം, ന്യായ-വൈശേഷിക-സിദ്ധാന്തപ്രകാരമുള്ള ഏഴുപദാർഥങ്ങലിലൊന്ന്. (ഉത്ക്ഷേപണം, അവക്ഷേപണം, ആകുഞ്ചനം, പ്രസാരണം ഗമനം എന്നിങ്ങനെ ചലം അഞ്ചുവിധം.)
- ജ്ഞാനേന്ദ്രിയം
- തൊഴിൽ
- പ്രവൃത്തി, ചെയ്തി, നടപടി, പ്രയത്നം
- പ്രവർത്തനം, നടത്തിപ്പ്, നിർവഹണം
- കടമ
- ക്രിയയുടെ ഫലത്തിന് ആശ്രയമായ കാരകം, കർത്താവിനെ ക്രിയയുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചുനിറുത്തുന്ന കാരകം
-
കിരാമം
- ഗ്രാമം
-
കീർമം
- വീട്
-
കൂർമം
- ആമ
- ദശാവതാരങ്ങളിൽ രണ്ടാമത്തേത്, കൂർമാവതാരം
- വിഷ്ണുവിൻറെ സ്ഥിരാവാസമായി കരുതപ്പെടുന്ന സാളഗ്രാമങ്ങളിൽ ഒരിനം
- ഭൂമി (ആമയെപ്പോലെ ജലത്തിൽ കിടക്കുന്നു എന്ന സങ്കൽപത്തിൽനിന്ന്)
- കൂർമപുരാനം
-
ക്രമം
- ഒരു അലങ്കാരം
- നീതി
- തുടക്കം
- മുറ, പൂർവാപരസംബന്ധമായ നിയമം, രീതി, കുഴപ്പമില്ലായ്മ
- വേദം ചൊല്ലുന്ന രീതികളിൽ ഒന്ന്
-
കൗർമം
- ഒരു രതിബന്ധം
- ഉപപുരാണങ്ങളിൽ ഒന്ന്
- ഒരു കൽപം
- അഷ്ടാദശപുരാണങ്ങളിൽ ഒന്ന്
- ഔഷധമായി പ്രയോഗിക്കാവുന്ന എട്ടിനം വിഷങ്ങളിൽ ഒന്ന്
-
ഖർമം
- പട്ട്
- ധൈര്യം, പൗരുഷം
- കർക്കശത്വം
-
ഗ്രാമം
- കൂട്ടം
- ഭവനങ്ങളുടെ കൂട്ടം
- ഭരണപരമായ ഒരു രാജ്യഘടകം
- അഗ്രഹാരം
- നാട്ടിൻപുറം