- noun (നാമം)
നിശ്ചലത, അനക്കമറ്റ നില, നിശ്ചലാവസ്ഥ, സ്തംഭനം, നിൽക്കൽ
- adjective (വിശേഷണം)
ശ്രാന്ത, ശാന്തമായ, പ്രശാന്തമായ, അചഞ്ചല, ഇളകാത്ത
അനങ്ങാതുള്ള, അനങ്ങാത്ത, ഇളകാതുള്ള, നിശ്ചല, ചലിക്കാത്ത
സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന, നിശ്ചലമായി നിൽക്കുന്ന, ഒരേസ്ഥിതിയുള്ള, വ്യതിചലിക്കാത്ത, അനങ്ങാതുള്ള
- verb (ക്രിയ)
നില്ക്കുക, വിരാമമിടുക, നിറുത്തുക, തങ്ങുക, താമസിക്കുക
നിലയ്ക്കുക, തീരുക, നിൽക്കുക, അവസാനിക്കുക, അവസാനത്തിലെത്തുക
- verb (ക്രിയ)
നിർത്തുക, നിറുത്തുക, മതിയാക്കുക, മുടക്കുക, മുറിക്കുക
നിശ്ചലമാക്കുക, സ്തംഭിപ്പിക്കുക, അവശതപ്പെടുത്തുക, പ്രവർത്തിക്കാനാകാതാക്കുക, പ്രവർത്തിക്കാനാവാത്ത സ്ഥിതിയിലാക്കുക
നിർത്തുക, നിറുത്തുക, മതിയാക്കുക, മുടക്കുക, മുറിക്കുക
അശക്തമാക്കുക, തകർക്കുക, നശിപ്പിക്കുക, കെടുതിവരുത്തുക, തുടച്ചുനീക്കുക
തടഞ്ഞുനിർത്തുക, തടുത്തു നിറുത്തുക, നിഗ്രഹിക്കുക, തടുക്കുക, സ്തംഭിപ്പിക്കുക