-
ഇര1
- നാ.
-
തീറ്റി, പക്ഷിമൃഗാതികൾ തീറ്റിയായിപിടിക്കുന്ന ജീവി
-
മത്സ്യാദികളെ പിടിക്കാൻവേണ്ടി വയ്ക്കുന്ന ഭക്ഷണം, ചൂണ്ടയിലും മറ്റും വയ്ക്കുന്ന പുഴു, മാംസക്കഷണം മുതലായവ, മണ്ണിര, നിലത്തിര
-
വയറ്റിലുണ്ടാകുന്ന ഒരിനം പുഴു, വിര
-
മനുഷ്യരുടെയും ജന്തുക്കളുടെയും മറ്റും വയറ്റിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചു വളരുന്ന കീടം, വിര
-
ഇര2
- നാ.
-
ജലം
-
മദ്യം
-
ഭൂമി
-
വാക്ക്
-
ഇര3
- -
-
"ഇരയ്ക്കുക" എന്നതിൻറെ ധാതുരൂപം.
-
ഇരിമ്പിച്ചി, ഇരു-, എലുമിച്ച, ഇലുമിച്ചം
- നാ.
-
ചെറുനാരങ്ങ
-
ഇരിമ്പുലക്ക, ഇരു-, ഇരിപ്പുലക്ക
- നാ.
-
ഇരിമ്പുകൊണ്ടുള്ള ഉലക്ക, മൂസലം (പ്ര.) മാറ്റമില്ലാത്തത്, വഴങ്ങാത്തത്. "അഭിപ്രായം ഇരിമ്പുലക്കയല്ല" (പഴ.)
-
ഇരു
- വി.
-
രണ്ടുകൂടിയ, ഉദാ: ഇരുപത്, ഇരുന്നൂറ്, സ്വരാദിയായ പദത്തിനുമുമ്പ് "ഈർ" ഉദാ: ഈരഞ്ച്, ഈരായിരം
-
ഇറ1
- നാ.
-
വീടിൻറെ ഇറമ്പ്
-
അല്പനേരം, നിമിഷം
-
കൺപോള, ഇമ
-
ഇറ2
- നാ.
-
നികുതി, കരം, സർക്കാരിലേക്കു കൊടുക്കാനുള്ള കരങ്ങൾക്കു പൊതുവേ പറയുന്ന പേര്
-
മിച്ചവാരം, (പ്ര.) ഇറയിടുക = കരം കൊടുക്കുക
-
ജന്മിയോടു പാട്ടത്തിനുവാങ്ങി അനുഭവിക്കുന്ന സ്ഥലം, കാരാണ്മ
-
വീട്ടിലേക്കു കയറാനുള്ള ചവിട്ടുകല്ല്
-
വരാന്തത്തൂണിന്മേലുള്ള ഉത്തരം
-
കാട്ടുമൃഗങ്ങളുടെ വഴി
-
ഇറി
- നാ.
-
ഒരുതരം പട്ടുനൂൽപ്പുഴു, ഇറിപ്പട്ട് = ഇറപ്പുഴുക്കളുടെ കൂട്ടിൽനിന്നെടുക്കുന്ന നൂൽ നെയ്ത് ഉണ്ടാക്കുന്ന പട്ട്
-
ഈര1
- വി.
-
ചുവന്ന
-
ഈർപ്പമുള്ള, നനഞ്ഞ