-
ഈ7
- നാ.
-
കാമൻ
-
ലക്ഷ്മീദേവി
-
രതീദേവി, കാമദേവൻറെ പത്നി
-
ഈ1
- -
-
അക്ഷരമാലയിലെ നാലാമത്തെ അക്ഷരം, സ്വരം, "ഇ" കാരത്തിൻറെ ദീർഘം, താലവ്യം.
-
ഈ2
- -
-
ഒരു ചുട്ടെഴുത്ത്.
-
ഈ3
- നാ.
-
ഈച്ച, തേനീച്ച. (പ്ര.) ഈച്ചയടിച്ചാൻ കോപ്പി = തനിപ്പകർപ്പ്, ശരിപ്പകർപ്പ് (പരിഹാസദ്യോതകം)
-
ഈ4
- വ്യാ.
-
ദു:ഖം, വേദന, കോപം മുതലായവ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്
-
ഈ5
- -
-
അല്ല, ഇല്ല എന്നിവയോടു ചോദ്യാർഥത്തിൽ ചേർക്കുന്ന ഒരു നിപാതം "ഉണ്ണിപ്പൂമേനിയിൽ പുണ്ണില്ലല്ലീ?" (കൃഗാ.).
-
ഈ6
- വ്യാക.
-
ഭാഷയിൽ അകാരാന്ത ശബ്ദങ്ങളുടെ സംബോധനരൂപത്തിൻറെ അന്തം "ഇ" എന്ന സ്ത്രീ ലിംഗപ്രത്യയം ചേർത്ത രൂപത്തിൻറെ സംബോധനരൂപത്തിലും "ഇ" ദീർഘിച്ച് "ഈ" ആകും
-
കിക്കിളി, ഇ-
- നാ.
-
ശരീരത്തിലെ കക്ഷം തുടങ്ങിയ മൃദുലമായ ചിലഭാഗങ്ങളിൽ സ്പർശംകൊണ്ടുണ്ടാകുന്ന അസുഖകരവും മിക്കപ്പോഴും ചിരിക്കാൻ പ്രരിപ്പിക്കുന്നതുമായ ഒരു അനുഭവം
-
മനസ്സിൽ തോന്നുന്ന സന്തോഷകരമായ ഉദ്വേഗം അല്ലെങ്കിൽ തുടിപ്പ്
-
ലജ്ജ
-
ഇ2
- വ്യാക.
-
ഒരു ചുട്ടെഴുത്ത്, അടുത്തുള്ള ഒന്നിനെ നിർദ്ദേശിക്കാൻ പ്രയോഗിക്കുന്ന ശബ്ദം. ഉദാ: ഇ (ഇ-ത്, ഇ-പ്പൂവ്) ലിംഗപ്രത്യയങ്ങളായ "അൻ", "അൾ", "ത്" എന്നിവ ചേർന്ന് ഇവൻ, ഇവൾ, ഇത് എന്ന് പ്രയോഗം, കാലം, ദേശം, അളവ് എന്നിവ ദ്യോതിപ്പിക്കാൻ "ഇ" യോട് "ന്ന്", "ങ്ങ്", "ത്ര" എന്നീ പ്രത്യയങ്ങൾ ചേർത്ത് ഇന്ന്, ഇങ്ങ്, ഇത്ര എന്നീരൂപങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നു
-
ഇ3
- -
-
തുടങ്ങി, ഉണ്ടായി, എത്തി (ഭൂ.കാ.)
-
ചെയ്യിക്കുന്നു, പഠിപ്പിക്കുന്നു (പ്രയോ.)
-
കേമി, മിടുക്കി (സ്ത്രീ.)
-
കേളി, തോഴി (കൃതികൃത്ത്)
-
ഉടൻകൊല്ലി, കാലുവാരി (കാരകകൃത്ത്)