-
ഏക1
- വി.
-
ഒന്നായ, ഒറ്റയായ, ഒരു
-
തനിച്ചുള്ള, ഒറ്റയ്ക്കുള്ള
-
ഒന്നുതന്നെയായ, അതുതന്നെ ആയ, അനന്യമായ, ഭിന്നമല്ലാത്ത
-
തുല്യമായി മറ്റൊന്നില്ലാത്ത, പ്രധാനപ്പെട്ട, ശ്രഷ്ഠമായ
-
സത്യമായ
-
ഏക2
- നാ.
-
ദുർഗ, പാർവതി
-
എക്ക്1
- നാ.
-
അരക്കെട്ട്
-
എക്ക്2
- നാ.
-
ചതവ്
-
ചുളിവ്
-
ഒടിവ്. (പ്ര.) എക്കുംപൊക്കും = കുഴിയും മുഴയും
-
ഏകീ
- -
-
"കൃ", "ഭൃ" ധാതുനിഷ്പന്നങ്ങളായ പദങ്ങൾക്കു മുമ്പിൽ സമാസത്തിൽ "ഏക" ശബ്ദം കൈക്കൊള്ളുന്ന രൂപം. ഉദാ: ഏകീകരിക്കുക, ഏകീഭവിക്കുക.
-
ഏകേ
- നാ. പ്ര.പു. ബ.വ.
-
ചിലർ
-
ഏക്കി
- നാ.
-
യക്ഷി
-
ഏക്ക്1
- നാ.
-
അനുസരണ, ആജ്ഞ
-
പഞ്ഞികടയൽ
-
ഏക്ക്2
- നാ.
-
ഗർഭദോഹദം
-
എക്ക1
- നാ.
-
എക്കൽ, മലവെള്ളത്തിൽ ഒഴുകിവന്നടിയുന്ന പൊടിഞ്ഞ ഇലകളും ചളിമണ്ണും