-
കണികം
- നാ.
-
ധാന്യമണി
-
തുള്ളി
-
ഒരു വസ്തുവിൻറെ ഏറ്റവും ചെറിയ ഭാഗം
-
ഗണകം
- നാ.
-
ഒന്നിച്ചുചേർന്ന എട്ടുനക്ഷത്രങ്ങളുടെ കൂട്ടം
-
കുമാര ദ്വീപിൽ വടക്കുഭാഗത്തു കിടക്കുന്ന ദേശം
-
കിണുക്കം
- നാ.
-
കിലുക്കം, ചെറിയ മണിയുടെതുപോലുള്ള നേരിയ ശബ്ദം
-
കരച്ചിൽ (കുട്ടികളുടേതുമാതിരി)
-
കിണുപ്പ്, വണ്ണം
-
കുണകം
- നാ.
-
പിറന്നധികം കഴിയാത്ത മൃഗക്കുട്ടി
-
കുണുക്കം
- നാ.
-
കുലുക്കം, കുലുങ്ങിക്കൊണ്ടുള്ള ഇളക്കം, ആട്ടം
-
കൊഞ്ചിക്കുഴയൽ
-
കോണകം
- നാ.
-
(പുരുഷന്മാരുടെ) ഗുഹ്യഭാഗം മറയ്ക്കുന്നതിന് അരയിൽ കെട്ടിയിട്ടുള്ള ചരടിലോ അരഞ്ഞാണിലോ കോർത്ത് ഉടുക്കുന്ന വീതികുറഞ്ഞു നീളം കൂടിയ തുണിക്കഷണം. (പ്ര.) കോണകം നെയ്യുക = കഷ്ടപ്പെടുക. കോണകം പിഴിയുക = ഹീനമായ വിധത്തിൽ സേവകവൃത്തി ചെയ്യുക
-
ഗുണകം
- നാ.
-
ഏതൊരുസംഖ്യകൊണ്ടു ഗുണിക്കുന്നുവോ ആ സംഖ്യ
-
ഘോണികം
- നാ.
-
ഒരുഹസ്തമുദ്ര
-
കാണുകം
- നാ.
-
പൂവൻകോഴി
-
കാക്ക
-
ഒരുമാതിരി പാത്ത
-
തൂക്കണാംകുരീൽ