-
കണ്ണി1
- നാ.
-
മാലയിലെയോ ചങ്ങലയിലെയോ ഏറ്റവും ചെറിയ ഘടകം, ചങ്ങലവളയം
-
വലയിലെ ഒരു കള്ളി, നൂൽക്കെട്ടുകൾക്കിടയിലുള്ള പഴുത്
-
ഉപ്പു വിളയിക്കുന്ന ഓരുപാടത്തിൻറെ ഒരു ചെറിയ ഖണ്ഡം (കളം)
-
കൈവിരലുകളിലെ സന്ധികൾ, സന്ധിവരകൾ
-
വെറ്റിലക്കൊടിയുടെയും മറ്റും ചെറുശാഖ, ചിനപ്പ്, ഉദാ: ഇത്തിൾക്കണ്ണി, മുളകുകൊടിക്കണ്ണി
-
പയറിൻറെ പൂങ്കുല
-
ചെറിയത്, കുരുന്ന് (മാങ്ങായെന്നതുപോലെ) താരത. കന്ന്, ഉദാ: കണ്ണീമാങ്ങാ
-
കുരുക്ക്, താരത. കെണി
-
ആറ്റുതിട്ട, പുഴയുടെ തീരം, ഉദാ: ആറ്റിൻറെ കണ്ണിയിൽ നിൽക്കുന്ന വൃക്ഷം
-
ഒരിനം നീണ്ട മത്സ്യം
-
അടുപ്പിൻറെ കോണ്
-
ഭൂമിയിൽനിന്ന് ഊറ്റു പുറത്തേക്കു വരുന്ന ഭാഗം, ഉദാ: ഉറവക്കണ്ണി
-
അടുക്ക്, കെട്ട് (പുകയിലയുടെ എന്നപോലെ)
-
കണ്ണീർ, താരത. തണ്ണി
-
കണ്ണി2
- നാ.
-
കണ്ണുകളുള്ളവൾ (സമാസത്തിൽ)
-
വയറ് എന്നതിനോടുചേർന്ന് ഗർഭിണി എന്നർഥം, വയറ്റുകണ്ണി
-
ചക്കര വാർക്കുന്നതിനു ഓലകൊണ്ട് ഉണ്ടാകുന്ന അച്ച്, ഓലക്കണ്ണി
-
കാച്ചാങ്കണ്ണ്, -കണ്ണി
- നാ.
-
കാലിൻറെ കണ്ണയിലുണ്ടാകുന്ന ഒരു വ്രണം