-
കപാലം
- നാ.
-
മൂശ
-
ഭാഗ്യം
-
ആമയോട്ടി
-
തലയോട്
-
പരന്ന അസ്ഥി
-
ഭിക്ഷാപാത്രം
-
ഉടഞ്ഞ മൺപാത്രത്തിൻറെ ഭാഗം, ഉടകലം
-
ദേവന്മാർക്കു പുരോഡാശം അർപ്പിക്കുന്ന ഇഷ്ടിക
-
മുട്ടയുടെ തോട്
-
ഒരിനം കുഷ്ഠം, കാപാലികം, കാപാലം, കറുത്തും ചുവന്നും കപാലാകൃതിയിൽ ഉള്ളത്
-
കൂട്ടം, ശേഖരം
-
തുല്യനിരയിൽ ഉള്ളവർ തമ്മിൽ ചെയ്യുന്ന സന്ധി, കലത്തിൻറെ ഓടുകൾ എന്നപോലെ ചേർത്താൽ ചേരാത്ത സന്ധി
-
ഒരു അസ്ത്രം
-
കാപാലം
- നാ.
-
ഒരിനം വെള്ളരി
-
പുരാണങ്ങളിൽ പ്രസ്തുതമായ ഒരായുധം
-
കർക്കടവൃക്ഷം, കാട്ടുനെല്ലി
-
കാപാലകുഷ്ഠം
-
കപാലം കയ്യിൽപിടിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ശിവൻറെ നൃത്തം
-
കപോലം
- നാ.
-
കവിൾത്തടം
-
കപ്പാലം
- നാ.
-
വഴിക്കു വിലങ്ങനെ വെള്ളം ഒഴുകുവാനുള്ള ചാലിൻറെ മുകളിലുള്ള പാലം, കലുങ്ക്, ഓവുപാലം (പ.മ.)
-
കാപിലം
- നാ.
-
ഒരു ജന്യരാഗം
-
ഒരു ഉപപുരാണം
-
കപിലവർണം, കുരാൽനിറം
-
കപിലമുനി പ്രചരിപ്പിച്ച ശാസ്ത്രം, സാങ്ഖ്യദർശനം
-
വാരാണസിയിലെ ഒരു പുണ്യതീർഥം
-
കുശദീപിലെ ഏഴു ഭൂവിഭാഗങ്ങളിൽ (വർഷങ്ങളിൽ) ഒന്ന്
-
കുപലം
- നാ.
-
ലന്തമരം
-
കൊപ്പ്2, കൊപ്പിൾ, കൊപ്പുളം, കൊപ്പുൾ
- നാ.
-
പൊക്കിൾ
-
കുമള
-
തൊലിമേൽ നീരുനിറഞ്ഞുണ്ടാകുന്ന കുമിള
-
കപിലം
- നാ.
-
അഗ്നി
-
പിച്ചള
-
അറബിക്കുന്തുരുക്കം
-
കുരാൽ നിറം, ഒട്ടകക്കഴുത്തിലെ രോമത്തിൻറെ നിറം
-
(കുരാൽ നിറമുള്ള) നായ്
-
മഹാമേരുവിൻറെ പടിഞ്ഞാറുവശത്തുള്ള ഒരു പർവതം
-
കുശദ്വീപത്തിലെ ഒരു രാജ്യം
-
കപ്പളം
- നാ.
-
ഓമ, പപ്പര, കപ്പയാവണക്ക്