-
കപ്പ്4
- നാ.
-
കെട്ടുവള്ളത്തിൻറെ പലകകൾ തമ്മിൽ കയറു കെട്ടി വരിഞ്ഞു മുറുക്കാൻ പലകകളുടെ അരികിലുണ്ടാക്കുന്ന പഴുത്
-
കപ്പ്1
- -
-
നാമരൂപം.
-
കപ്പ്2
- നാ.
-
നിറപ്പകിട്ട്
-
കവരം
-
ഉലക്കയുടെ പൂണ്
-
കപ്പ്3
- നാ.
-
ചെറിയതരം കോപ്പ
-
കാപ്പ്
- നാ.
-
വാതിൽ
-
ഒരിനം മത്സ്യം
-
കൈയിൽ ധരിക്കുന്ന ഒരാഭരണം (സ്വർണവും മറ്റും കൊണ്ട് കട്ടിയിൽ അൽപം പരത്തിപ്പണിയിച്ച് അറ്റങ്ങൾ പിരിയിട്ടുമുറുക്കി ധരിക്കുന്ന ആഭരണം, കൈവള)
-
ബ്രാഹ്മണർ തുടങ്ങിയ ചില ജാതിക്കാരുടെ ഇടയിൽ വിവാഹത്തിനുമുമ്പ് മന്ത്രപുരസ്സരം കൈയിൽക്കെട്ടുന്ന ചരട്, വേളിക്കാപ്പ്, കയ്യിൽ മന്ത്രം ജപിച്ചു കെട്ടുന്ന ചരട്. കാപ്പുകെട്ടുക = (ആല) തയ്യാറാകുക
-
ദേവരൂപം വരത്തക്കവണ്ണം വിഗ്രഹത്തിൽ ചന്ദനം ചാർത്തൽ, കളഭം എണ്ണ മുതലായവ വിഗ്രഹത്തിലും മറ്റും അഭിഷേകം ചെയ്യൽ, പൂശൽ. ഉദാ: തൃക്കാപ്പ്, എണ്ണക്കാപ്പ്
-
കാവൽ, സമ്രക്ഷണം
-
മതിക്കെട്ട്
-
ഈശ്വര ഭജനം
-
മീൻപിടിക്കാൻവേണ്ടി കെട്ടിയടച്ച ജലാശയം ഉദാ: കാപ്പുകലക്കി മീൻപിടിക്കുക
-
കെട്ടിയ ചിറയിൽനിന്നും മീൻ പിടിക്കാനുള്ള അവകാശം
-
കാപ്പ1
- നാ.
-
കാപ്പ് (വാതിൽ)
-
കാപ്പ2
- നാ.
-
കയ്യില്ലാത്തതും സിൽക്കുകൊണ്ടോ മറ്റോ നിർമിച്ചതും ക്രിസ്തീയപുരോഹിതന്മാർ മതപരമായ ചടങ്ങുകളിലും മറ്റും ധരിക്കുന്നതുമായ പുറങ്കുപ്പായം
-
മുട്ടുവരെ ഇറക്കമുള്ള പുറങ്കുപ്പായം, അങ്കി
-
കപ്പ
- നാ.
-
മരച്ചീനി
-
മരച്ചീനിക്കിഴങ്ങ്
-
ഓമ, കപ്പയാവണക്ക്, കപ്പളം
-
ഒരിനം വാഴ, ചുവന്നതും മഞ്ഞയുമായ പഴമുള്ള രണ്ടുതരം
-
മധുരക്കിഴങ്ങ്
-
ഒരുപിടി ഞാറ്, ഒരുമുടി ഞാറ്