-
കയ്
- നാ.
-
കൈ
-
കായ്, -യ, -യി
- നാ.
-
പുഷ്പത്തിലെ ഗർഭകോശം വളർന്നു പാകമായിത്തീരുന്ന വസ്തു, ഫലം. ഉദാ: തേങ്ങാ, മാങ്ങാ, വാഴയ്ക്കാ, ഏലക്കായ് ഇത്യാദി
-
വാഷയ്ക്കാ
-
കായ്പോലെയുള്ള വസ്തു
-
ചൂതുകളിക്കുള്ള കുരു
-
തഴമ്പുപാട്
-
കയ1
- വി.
-
മെലിഞ്ഞ
-
വലിയ
-
ഇളയ
-
കയ2
- നാ.
-
പുൽക്കുണ്ട്, വയ്ക്കോൽക്കൂമ്പാരം, തുറു, പുല്ലുംകയ (പ.മ.)
-
എതിർകൈ, -കയ്യ്
- നാ.
-
എതിർപ്പ്
-
എതിരാളി, എതിരായി പ്രവർത്തിക്കുന്നവൻ
-
എതിരായുള്ള പ്രവൃത്തി, മറുകയ്യ്, പ്രതിവിധി
-
ഗയ
- നാ.
-
ബീഹാറിലുള്ള ഒരു പുണ്യസ്ഥലം, ഗയനെന്നമഹർഷിയുടെ അധിവാസംകൊണ്ട് പാവനമായത്
-
കയ്യൂക്ക്, കൈയ്-
- നാ.
-
കൈക്കരുത്ത്, ശേഷി; കയ്യൂക്കുള്ളവൻ കാര്യക്കാരൻ. (പഴ.)
-
കയ്യൊഴിവ്, കൈയ്-
- നാ.
-
കൈക്കൊഴിവ്, വേലയിൽ ഉൾപ്പെടാതിരിക്കൽ, സാവകാശം, വിശ്രമം
-
വിട്ടുമാറൽ, ചുമതലയിൽനിന്നു ഒഴിഞ്ഞുമാറൽ
-
കയ്യ്
- നാ.
-
കൈയ്, കൈ, സമാസത്തിൽ "കയ്" എന്നെല്ലാം രൂപങ്ങൾ
-
അഭ്യാസം, മുറ, പ്രയോഗം, പ്രവർത്തനം
-
ചുമതല, പങ്ക്, പ്രാധാന്യം
-
കയ്യോടെ, കൈയ്-
- അവ്യ.
-
അപ്പോൾത്തന്നെ, ഉടനേതന്നെ