-
കലയം2
- നാ.
-
കലശം. (പ്ര.) കലയക്കാരൻ - തെയ്യത്തിനു മദ്യകുംഭം വെയ്ക്കുന്ന ആളുടെ സ്ഥാനപ്പേര്. കലയൗരുളി = വലിയ വാവട്ടമുള്ള ഓട്ടുപാത്രം. കലയപ്പാന = കലശപ്പാത്രം, കലശക്കിണ്ടി
-
കലായം1
- നാ.
-
കലാശം. (പ്ര.) കലായക്കോട്ട = കലാശയക്കോട്ട (പ.മ.)
-
കലായം2
- നാ.
-
കളായം
-
കല്യം
- നാ.
-
ശുഭമായത്
-
കല്ലായം
- നാ.
-
മൂശാരിമാർ മൺകരുവിൻറെ നടുവിൽ വയ്ക്കുന്ന കമ്പി
-
കളായം
- നാ.
-
മലങ്കടല, കാട്ടുകടല (വാതത്തെ ഉണ്ടാക്കുന്നതിനാൽ)
-
വട്ടച്ചണായി, ഒരുജാതി പയർ
-
കായാവ് (കായാമ്പു)
-
കറുത്തനിറം
-
കളിയം1
- നാ.
-
കൂത്ത് കൂടിയാട്ടം ദാസിയാട്ടം തുടങ്ങിയവയിൽ (വായ്ത്താരിയോടുകൂടിയ) പ്രത്യേകതരം കാൽവയ്പ്. (പ്ര.) കളിയൻവച്ചുതിരിയൽ = മിഴാവിന്നഭിമുഖമായിനിന്ന് ഓരോ കാൽ മുന്നോക്കംവച്ചും പിന്നോക്കംവച്ചും തിരിയൽ, കൂടിയാട്ടത്തിലെ ക്രിയാക്രമങ്ങളിൽ ഒന്ന്
-
കാലായം
- നാ.
-
കാലിൻറെ നീളം, വേഗം
-
കാലിയം
- നാ.
-
കലിയുഗം, ഒരു ലോഹം
-
കാലേയം
- നാ.
-
മരമഞ്ഞൾ
-
പീതചന്ദനം
-
കൃഷ്ണചന്ദനം
-
താമരക്കുരു
-
കസ്തൂരി മഞ്ഞൾ