-
കഷ്ടം
- നാ.
-
ദു:ഖം
- അവ്യ.
-
ദുരിതം, ലജ്ജ മുതലായവയെ കുറിക്കുന്നു
- നാ.
-
ക്ലേശം, പീഡ
-
ദുർഗമമായ ദേശം
-
ശരീരപീഡ. (പ്ര.) കഷ്ടംവയ്ക്കുക = മൂക്കിൽ വിരൽവച്ച് കഷ്ടം എന്നു പറയുക
-
കാഷ്ഠം1
- നാ.
-
വടി
-
വിറക്
-
മരക്കഷണം, തടി
-
ഒരുതരം അളവ്
-
അളവുകോൽ
-
കാഷ്ഠം2
- നാ.
-
കാട്ടം, മലം (ജന്തുക്കളുടെയും പക്ഷികളുടെയും)
-
ക്ഷോഡം
- നാ.
-
ആനയെ തളയ്ക്കുന്ന കുറ്റി, ആളാനം
-
ഗോഷ്ഠം
- നാ.
-
അഭിപ്രായം
-
തൊഴുത്ത്
-
പശുക്കൂട്ടം
-
ഗോകുലം, അമ്പാടി
-
കേശടം
- നാ.
-
ആട്
-
മൂട്ട
-
പേൻ
-
പലകപ്പയ്യാനി
-
കാമൻറെ അസ്ത്രങ്ങളിൽ ഒന്ന്
-
കോഷ്ഠം
- നാ.
-
രാത്രി
-
വിത്തുകോട്ട, നെല്ലറ, ധാന്യപ്പുര
-
ഉള്മുറി
-
ഭണ്ഡാരം, ഖജനാവ്
-
എന്തിറ്റെയെങ്കിലും പുറന്തോട്
-
കെട്ടി അടച്ച സ്ഥലം
-
കള്ളി, ഖണ്ഡം. (ചതുരംഗപ്പലകയിലെന്നപോലെ)
-
ചുറ്റുമതിൽ, മതിൽ
-
ഒരിനം കലം
-
വസ്തുവക, സ്വത്ത്
-
ആവരണ ചിഹ്നം, ബ്രാക്കറ്റ്
-
ആരാധനാസ്ഥലം, ക്ഷേത്രം
-
ആശ്രമം
-
നെഞ്ചിൻറെയോ വയറിൻറെയോ ഉള്ളിലുള്ള അവയവങ്ങളെ പൊതുവേ കുറിക്കുന്ന പദം
-
കൃഷ്ണകാഷ്ഠം, കാഷ്ഠം
- നാ.
-
കാഷ്ഠാഗരു