-
കുണ്ട1
- നാ.
-
നിന്ദ്യമായത്, നീചമായത്, താഅത്
-
മീൻകുട്ട
-
കന്നുകാലികളു മുതിരയരയ്ക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരുപകരണം
-
ചുവട്, മൂട്, മാണം. ഉദാഃ കായൽക്കുണ്ട
-
കൂമ്പാരം, കൂന, തുറു, വയ്ക്കോൽ ഉണക്കിക്കൂട്ടിവയ്ക്കുന്ന കൂന. കുണ്ടകൂട്ടുക = വയ്ക്കോലുകൂട്ടി തുറുവുണ്ടാക്കുക
-
ഞാറോ മറ്റോ ഒന്നിനുമേലെ ഒന്നായി വയ്ക്കുന്നത്. കുണ്ടയിടുക = ഞാറുപറിച്ചുകൊണ്ടുവന്നു കൂട്ടിയിട്ടു പഴുപ്പിക്കുക
-
കുണ്ട2
- നാ.
-
അടിമ
-
വേശ്യ
-
ദാസി, വേലക്കാരി
-
കുണ്ടാ
- വി.
-
തടിച്ചുകൊഴുത്ത
-
ഗുണ്ട1
- നാ.
-
ഒരു രാഗം
-
കുണ്ഡ1
- നാ.
-
വാവിസ്താരമേറിയ ഒരുതരം വലിയ പാത്രം
-
കുണ്ഠ
- വി.
-
മൂർച്ചയില്ലാത്ത, മുനയില്ലാത്ത, പ്രഓജനമില്ലാത്ത
-
ഊർജസ്വലമല്ലാത്ത
-
മന്ദബുദ്ധിയായ, വിഡ്ഢിയായ, ഭോഷത്വമുള്ള. ഉദാഃ കുണ്ഠീ, കുണ്ഠമനസ്സ്
-
ഉത്സാഹമില്ലാത്ത, പ്രവൃത്തിയിൽ മടിയുള്ള, കർമ സാമർഥ്യമില്ലാത്ത, വിഷണ്ണമായ
-
ഗുണ്ട2
- നാ.
-
അക്രമി
-
കുണ്ഡ2
- നാ.
-
ദുർഗാദേവി
-
കൂണ്ട്
- നാ.
-
കാളവണ്ടിയുടെ മേൽക്കൂര, ഗുണ്ട്
-
ഗുണ്ട്
- നാ.
-
ഉണ്ട, ഉരുണ്ടവസ്തു
-
തൂക്കുകട്ട
-
പീരങ്കിയുണ്ട
-
മണിക്കായ്
-
ഗോട്ടുവാദ്യം വായിക്കുന്നതിന് ഉപയോഗിക്കുന്ന നീണ്ടുരുണ്ട തടിക്കഷണം