-
കുലം
- നാ.
-
മുൻഭാഗം
-
ശരീരം
-
മുള
-
നീലക്കല്ല്
-
ക്ഷേത്രം
-
പൂർവികനായ ഒരാളുടെ പിൻഗാമികൾ, വംശപരമ്പര. ഉദാഃ യദുകുലം, സൂര്യകുലം, ചന്ദ്രകുലം
-
ഒരേ ജാതിയിലോ വർഗത്തിലോ ഇനത്തിലോ ഉള്ള പ്രാണികളുടെയോ വസ്തുക്കളുടെയോ സമൂഹം, സജാതീയഗണം, പറ്റം, കൂട്ടം
-
മുഖ്യമായത്, പ്രധാനമായത് (സമാസത്തിൽ പൂർവപദമായി പ്രയോഗിക്കുമ്പോൾ) ഉദാഃ കുലഗിരി, കുലനക്ഷത്രം
-
രാജ്യം, ദേശം
-
(വേദ) ത്രിപുടി
-
മൂലാധാരചക്രം
-
കുണ്ഡലിനിശക്തി
-
കൂലം1
- നാ.
-
ധാന്യം. കൂലവാണികൻ = ധാന്യക്കച്ചവടക്കാരൻ
-
കൂലം2
- നാ.
-
ചരിവ്
-
അരിക്, വക്ക്, അറ്റം
-
കൂമ്പാരം, കൂന
-
തീരം, ജലാശങ്ങളുടെ കര
-
പൊയ്ക
-
സേനയുടെ പിൻഭാഗം