-
കൂട്ടം
- നാ.
-
വർധന, ആധിക്യം
-
കൂടിച്ചേർന്നത്, ക്രമമൊന്നും കൂടാതെ തിങ്ങിക്കൂടിയത്, സമൂഹം
-
നിരവധി എണ്ണം, കൂമ്പാരം (പ്ര.) കൂട്ടമായി, കൂട്ടമേ = ഒന്നും ശേഷിപ്പിക്കാതെ, മുഴുവനായി, സമൂഹമായി
-
സമാജം, സമ്മേളനം, ഉദാ: നാട്ടുക്കൂട്ടം, കൂട്ടക്കുറ = ഒരു സംഘം സമ്മേളിക്കുമ്പോൾ ചില അംഗങ്ങൾ ഹാജരാകായ്ക, കോറം തികയായ്ക (പ.മ.)
-
ഗോത്രം, വംശം, വർഗം
-
വഴക്ക്, തർക്കം, ശണ്ഠ
-
കുഴപ്പം, ബഹളം, കൂട്ടവും കുറിയും = ബഹളവും വഴക്കും, വാക്കേറ്റം
-
ഇനം, തരം
-
കാര്യം, സംഗതി
-
ചിട്ടി
-
മാതിരി, മട്ട്, പെരുമാറ്റം, രീതി
-
വകവയ്ക്കൽ, കൂട്ടാക്കൽ, കൂസൽ, (പ്ര.) കൂട്ടം കൂടുക = 1. ബഹളം ഉണ്ടാകുക, ശണ്ഠ കൂടുക
-
യോഗംചേരുക, സമ്മേളിക്കുക, കൂട്ടം തെറ്റുക, -പിരിയുക, -വിടുക = സംഘത്തിൽനിന്നു വേർപെട്ടുപോവുക, ഒറ്റതിരിയുക
-
കൂട്ടം4
- നാ.
-
കുഷ്ഠരോഗം
-
കുട്ടം1
- നാ.
-
ഗുണകം
-
കുട്ടം2
- നാ.
-
കായൽ
-
താഴ്ച
-
വലയുടെ ഉൾഭാഗം
-
കുട്ടനാട്
-
കുട്ടം3
- നാ.
-
ബഹളം
-
വീടുകളുടെ കൂട്ടം