-
തത്ഭവം
- നാ.
-
തദ്ഭവം
-
തത്ഭാവം
- നാ.
-
തദ്ഭാവം
-
തദ്ഭവം
- നാ.
-
അന്യഭാഷയിൽനിന്നു കടംകൊണ്ട് സ്വാംശീകരിക്കാനായി ഉച്ചാരണത്തിലും രൂപത്തിലും മാറ്റംവരുത്തിയ പദം. (ഉദാ: ദേവ-തേവൻ, രാമ-ഇരാമൻ)
-
തദ്ഭാവം
- നാ.
-
ആ ഭാവം
-
അതിൻറെയോ ആ വ്യക്തിയുടെയോ ഭാവം
-
അതായിത്തീരൽ
-
ആ വ്യക്തിയുടെ ഉദ്ദേശ്യം