-
തമസ്സ്
- നാ.
-
ഇരുട്ട്
-
ഒരു നരകം
-
മായ
-
മരണം
-
അജ്ഞാനം
-
പാപം
-
ചേറ്
-
ദു:ഖം
-
(വേദാന്തം) പ്രകൃതിയുടെ മൂന്നു ഗുണങ്ങളിൽ ഒന്ന്, തമോഗുണം (ഗുരുത, അജ്ഞത, ഭ്രമം, തൃഷ്ണ, കോപം, അഭിമാനം, അലസത മുതലായവയുടെ കാരണമായ ഗുണം. സത്ത്വം, രജസ്സ് എന്നു മറ്റുരണ്ടെണ്ണം)
-
അന്ധത
- പുരാണ.
-
ശ്രവസ്സിൻറെ പുത്രന്മാരിൽ ഒരാൾ
-
ദക്ഷൻറെ പുത്രന്മാരിൽ ഒരാൾ
- നാ.
-
(ജ്യോ.) രാഹു
-
തമസ1
- വി.
-
ഇരുണ്ട, കറുത്ത
-
തമസ2
- നാ. പുരാണ.
-
ഒരു നദി, ഗംഗയുടെ പോഷക നദി
-
താമസ
- വി.
-
ഇരുട്ടുള്ള
-
മൂഢതയുള്ള
- വേദാന്ത.
-
തമോഗുണമുള്ള
-
തമാശ
- നാ.
-
കളിവാക്ക്, നേരമ്പോക്ക്, വിനോദം
-
ഉല്ലാസം
-
വിനോദദൃശ്യം. (പ്ര.) തമാശപൊട്ടിക്കുക = തമാശപറയുക, നേരമ്പോക്കുപറയുക
-
താമസി
- നാ.
-
ഒരു മന്ത്രം
-
ദുർഗ
-
ഉറക്കം
-
കൂരിരുട്ടുള്ളത് (രാത്രിയെന്നപോലെ)
- വേദാന്ത.
-
തമോഗുണമുള്ളത്
- നാ.
-
തമോഗുണത്തോടുകൂടിയവൾ
-
ഒരു മായാശക്തി
-
അജ്ഞാനത്താൽ ആവൃതമായ ബുദ്ധി
-
മൂന്നുവിധം ഭക്തികളിൽ ഒന്ന്, തമോഗുണപ്രധാനമായ ഭക്തി, ഭൂതപ്രതാദികളിലുള്ള ഭക്തി (സാത്വികി രാജസി എന്നിവ മറ്റു രണ്ടും)