-
പുനം1
- നാ.
-
പോത്, പൊത്ത്
-
കാടുപിടിച്ചുകിടക്കുന്ന ഉയർന്ന ഭൂമി. (പ്ര.) പുനക്കൃഷി = കാടുവെട്ടിത്തെളിച്ചു ചുട്ടു നടത്തുന്ന കൃഷി
-
പുനം2
- നാ.
-
പതിനെട്ടരക്കവികളിലൊരാൾ (പുനം നമ്പൂതിരി, രാമായണം ചമ്പു രചിച്ചയാൾ)