-
മാന്ത്
- നാ.
-
മാന്തൽ, കീറൽ
-
ഒരുതരം ചൊറി
-
മന്ത
- വി.
-
ക്ഷീണിച്ച
-
ഹീനമായ
-
മടിയുള്ള
-
ഭാഗ്യമില്ലാത്ത
-
സാവധാനമായ, മന്ദിച്ച
-
പ്രകാശം കുറഞ്ഞ
-
ഭോഷത്വമുള്ള
-
രോഗംപിടിപെട്ട
-
മദ്യപാനം ചെയ്ത
-
മറവിയുള്ള
-
ദുഷ്ടനായ
-
മാനദ
- വി.
-
അഹങ്കാരമുള്ള
-
ബഹുമാനം കാണിക്കുന്ന
-
അഭിമാനകരമായ
-
അഹങ്കാരം നശിപ്പിക്കുന്ന
-
മന്ത്1
- നാ.
-
മത്ത്, കടകോൽ
-
മന്ത്2
- നാ.
-
ഒരു രോഗം, പെരുക്കാൽ
-
ഇടുതടി
-
മ്നാത
- വി.
-
ഉരുവിട്ട
-
പഠിക്കപ്പെട്ട
-
മാനിത2
- നാ.
-
ഗർവം
-
ആദരം
-
അഭിമാനിയുടെ അവസ്ഥ, മാനിത്വം
-
മാന്ദി
- നാ. ജ്യോ.
-
ഗുളികൻ (മന്ദൻറെ പുത്രൻ)
-
മുന്തി
- നാ.
-
ഉടുത്തിരിക്കുന്ന മുണ്ടിൻറെ മടിക്കുത്ത് (മുന്തി നിൽക്കുന്നത്), മടി, കോന്തല (പ്ര.) മുന്തിയറുക്കുക = അപഹരിക്കുക
-
മൊന്ത
- നാ.
-
ശാപം
-
ഒരുതരം പാത്രം
-
കാട്ടുപന്നിയും മറ്റും ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന സ്ഥലം, കുറ്റിക്കാട്