-
കര3
- വി.
-
(പദാന്ത്യത്തിൽ പ്രയോഗം) ചെയ്യുന്ന, ഉണ്ടാക്കുന്ന. ഉദാ: സുകര, ദുഷ്കര, തൃപ്തികര
-
കര2
- നാ.
-
ജലാശയത്തിൻറെ തീരം
-
ജലാശയമല്ലാത്ത ഭൂഭാഗം, സ്ഥലം, ഉദാ: കരയിൽക്കൂടി കപ്പലോടിക്കുക = ഒക്കാത്ത കാര്യം പറയുക
-
ചെറിയ ദേശവിഭാഗം, ഗ്രാമം, ചേരി
-
വസ്ത്രങ്ങളുടെ അരികുകളിൽ നിറഭേദമുള്ള നൂലുകൾ കൊണ്ടുനെയ്തുണ്ടാക്കുന്ന നെടുവര (അറ്റം) വക്ക് എന്നതിൽ നിന്ന് അർത്ഥവികാസമാകാം
-
കര1
- -
-
"കരയുക" എന്നതിൻറെ ധാതുരൂപം.
-
ഖാരികം, ഖാരീ-
- നാ.
-
ഒരു ഖാരം വിത്തുവിതയ്ക്കുന്ന നിലം
-
ഖര
- വി.
-
ക്രൂരമായ
-
മൂർച്ചയുള്ള
-
കട്ടിയായ, ദ്രാവകമോ വാതകമോ അല്ലാത്ത
-
കഠിനമായ, പരുത്ത
-
ഉഷ്ണമുള്ള
-
എരിവുള്ള
-
ഇടതിങ്ങിയ (മേഘങ്ങൾ എന്നപോലെ)
-
വേദനാജനകമായ (വാക്കുകൾ എന്നപോലെ)
-
ഘ്രാ
- നാ.
-
മണപ്പിക്കൽ
-
ചുംബിക്കൽ
-
കാര6
- നാ.
-
ഒരു കണ്ഠാഭരണം
-
കാര2
- നാ.
-
ബന്ധനഗൃഹം
-
പാറാവ്
-
ജയിൽ
-
കക്കരി, -ക്കിരി
- നാ.
-
ഒരുതരം വെള്ളരി
-
കാര5
- നാ.
-
തോട്ട