-
കല്പ
- നാ.
-
ഏകദേശം തുല്യമായ
-
നിയമവിധേയമായ
-
കലപ്പ്
- നാ.
-
മൊത്തത്തിലുള്ളത്, കൂട്ടത്തോടെ ഉള്ളത്, ഒന്നിച്ചുള്ളത്
-
ശരാശരി, കലമേനി
-
കലാപി1
- നാ.
-
വിപ്ലവകാരി, കലാപം ഉണ്ടാക്കുന്നവൻ
-
കലാപി2
- നാ.
-
കുയിൽ
-
ഇത്തിയാൽ
-
പേരാൽ
-
ആവനാഴിധരിച്ചവൻ, അമ്പു കൈവശമുള്ളവൻ
-
പീലിവിരിക്കുന്നത്, മയിൽ
-
പതിനൊറുരുദ്രന്മാരിൽ ഒരുവൻ
-
കലിപ്പാ
- നാ.
-
തമിഴിലെ നാലു പ്രധാനവൃത്തങ്ങളിൽ ഒന്ന്
-
കലിപ്പ്
- നാ.
-
കണ്ണിൽ എണ്ണ പുരണ്ടാൽ തോന്നുന്ന മാതിരിയുള്ള അസുഖം
-
ദു:സ്വാദ്, കത്തൽ
-
ചെടിപ്പ്
-
കല്ലുപ്പ്
- നാ.
-
പാറയിൽനിന്ന് വെട്ടിയെടുക്കുന്ന ഉപ്പ്, വലിയ പരലുള്ള ഉപ്പ്
-
കിളിത്തട്ടുകളിയിൽ കയറുന്ന കൂട്ടരിൽ എല്ലാവരും തട്ടിൽ കയറുന്നതിനു മുൻപ് വയ്ക്കുന്ന ഉപ്പ്, വകയില്ലാത്ത ഉപ്പ്
-
കലപ്പ
- നാ.
-
നിലം ഉഴാനുള്ള കൃഷിയായുധം (ആധുനികകാലത്തു യന്ത്രക്കലപ്പയും പ്രചാരത്തിലുണ്ട്). (പ്ര.) കലപ്പ കഴുകുക = കൃഷി അവസാനിപ്പിക്കുക, കലപ്പനാക്ക് = കൊഴു. "മണ്ടു കലപ്പയ്ക്കു തൊണ്ടമരി" (പഴ.)
-
കെൽപ്
- നാ.
-
ശക്തി, കഴിവ്
-
ക്ലിപ്പ്
- നാ.
-
കൊളുത്ത്, ഉടക്ക്