-
കുണ്ടം
- നാ.
-
കുടം
-
കുറ്റി
-
കുണ്ട്, കുഴി
-
കൂമ്പാരം, കൂന
-
ഘുണ്ഡം
- നാ.
-
വണ്ട്
-
കുണ്ഠം
- നാ.
-
കാഠിന്യമുള്ള ഒരുജാതി ഇരുമ്പ്, പ്രാചീനഭാരതീയലോഹ വിജ്ഞാനീയമനുസരിച്ച് ഇരുമ്പിൻറെ മൂന്നു വകഭേദങ്ങളിൽ ഒന്ന്
-
കുണ്ഡം
- നാ.
-
സമൂഹം
-
ഭിക്ഷാപാത്രം
-
കുഴി (വെള്ളംശേഖരിക്കാനോ തീകൂട്ടാനോ വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കുന്നത്)
-
ഹോമകുണ്ഡം
-
കുടം, കലം, പാത്രം
-
തീച്ചട്ടി
-
കിണർ, ഊറ്റുകുഴി, തീർഥം
-
പൊയ്ക, കുളം
-
ഘുണ്ടം
- നാ.
-
നരിയാണി
-
കണ്ഡം
- നാ.
-
ചിരങ്ങ്
-
കണ്ഠം
- നാ.
-
മലങ്കാര
-
കഴുത്ത്
-
തൊണ്ട
-
സ്വരം
-
ഭിത്തിയിൽ ചെയ്യുന്ന ഒരുതരം അലങ്കാരപ്പണി
-
മൂന്നുവിധം ഇരുമ്പിൽ ഒന്ന്
-
കാണ്ഡം
- നാ.
-
വെള്ളം
-
അസ്ത്രം
-
കുതിര
-
അവസാനം
-
ഇരുവേലി
-
വേഴൽ
-
ചൂരൽ
-
ചെടികളുടെയോ പൂക്കളുടെയോ തണ്ട്
-
മരങ്ങളുടെ തടി, തായ്ത്തടി
-
മുള, കരിമ്പ് മുതലായ ചെടികളുടെ രണ്ടുമുട്ടുകൾക്കിടയ്ക്കുള്ള ഭാഗം
-
വടി, കമ്പ്
-
അമ, പേക്കരിമ്പ്
-
ഗ്രന്ഥവിഭാഗം, പല അധ്യായങ്ങൾ കൂടിച്ചേർന്ന ഖണ്ഡം (രാമായണത്തിലെ ബാലകാണ്ഡം, അയോധ്യാകാണ്ഡം എന്നിവപോലെ)
-
വിഷയവിഭാഗം, ദേവകാണ്ഡം (യാഗാദികർമങ്ങളിലെ) കർമകാണ്ഡം (വേദത്തിലെ യാഗാദികർമങ്ങളെക്കുറിച്ച് പ്രതിപാദിക്കുന്ന ഭാഗം), ഉപാസനാകാണ്ഡം, ജ്ഞാനകാണ്ഡം ഇത്യാദി
-
കയ്യിലേയോ കാലിലെയോ അസ്ഥി, നീണ്ട അസ്ഥി, കാണ്ഡഭഗ്നം
-
കൂട്ടം, കെട്ട്, കുല
-
സന്ദർഭം, സമയം
-
സ്വകാര്യസ്ഥലം
-
സ്തുതി, മുഖസ്തുതി
-
ഒരുതരം ചതുരശ്രയളവ്
-
നിന്ദ്യമായത് (സമാസത്തിൽ പ്രയോഗം) ഉദാ: പ്രജാകാണ്ഡം = നിന്ദ്യമായപ്രജ
-
കണ്ടം2
- നാ.
-
കഴുത്ത്, തൊണ്ട
-
ഘണ്ഡം
- നാ.
-
തേനീച്ച