-
ഖലകം
- നാ.
-
ഗുൽഗുലു
-
കുടം, കിണ്ടി
-
കലകം
- നാ.
-
പരൽമീൻ
-
ഒരുതരം ഗദ്യം
-
കലികം
- നാ.
-
ക്രൗഞ്ചപ്പക്ഷി
-
കലുക്കം
- നാ.
-
എലത്താളം
-
കൽകൻ, കൽകം
- നാ.
-
മലം
-
പാപം
-
വഞ്ചന
-
ദോഷം
-
എണ്ണകാച്ചുമ്പോൾ അതിൽ ഇട്ട മരുന്നുകൾ അടിഞ്ഞുകൂടുന്നത്
- ആയുര്.
-
മരുന്നരച്ചുമുറുക്കിയെടുത്തത്
- നാ.
-
അൽപത്തരം
-
കാലികം
- നാ.
-
ചന്ദനം
-
മരമഞ്ഞൾ
-
അന്നിൽപ്പക്ഷി
-
കരിഞ്ചന്ദനം
-
കാലീകം
- നാ.
-
ക്രൗഞ്ചപ്പക്ഷി
-
കാളകം
- നാ.
-
ചേരുമരം
-
ഒരു ദേശം
-
കാലകം
-
ലിംഗത്തിലുണ്ടാകുന്ന ഒരു രോഗം (മാംസം ദുഷിച്ച് കറുക്കുകയും വിണ്ടുപഴുത്ത് ക്രമേണ നുറുങ്ങിപ്പോകുകയും ചെയ്യുന്നതു രോഗലക്ഷണം)
-
തടികളിൽ പ്രാണികൾ തുളച്ചുണ്ടാകുന്ന ദ്വാരം
-
കുലകം
- നാ.
-
കൂട്ടം, സമൂഹം
-
കുളകം
-
സമാസങ്ങൾ അധികമില്ലാത്ത ഒരുതരം ഗദ്യരചന
-
കലക്കം
- നാ.
-
കലങ്ങിയിരിക്കുന്ന അവസ്ഥ, തെളിവില്ലായ്മ. "അട്ടയ്ക്കു കലക്കം നല്ലിഷ്ടം" (പഴ.)
-
കാലുഷ്യം, കുഴപ്പം, ബഹളം, പരിഭ്രമം
-
വഴക്ക്, കലഹം, പിണക്കം