-
അമൻ
- നാ.
-
പ്രാണൻ, ആത്മാവ്
-
അമന
- വി.
-
ഇഷ്ടമില്ലാത്ത, സമ്മതമില്ലാത്ത, സ്വീകരിക്കപ്പെടാത്ത
-
മനസ്സിനുഗ്രഹിക്കാൻ കഴിയാത്ത, അജ്ഞാതമായ
-
അമാനി1
- നാ.
-
ദുരഭിമാനമില്ലാത്തവൻ, വിനയം ഉള്ളവൻ
-
അമാനി2
- നാ.
-
സർക്കാരിൽനിന്ന് നേരിട്ടു കരം പിരിച്ചെടുക്കുന്ന വസ്തു
-
പണയം
-
ജാമ്യം
-
അമീൻ
- നാ.
-
വിശ്വസ്തൻ
-
ആമേൻ
- വ്യാ.
-
ആകട്ടെ, അങ്ങനെആകട്ടെ (പ്രാർഥനയുടെയും മറ്റും ഒടുവിൽ ഉച്ചരിക്കുന്നത്)
- അവ്യ.
-
സത്യമായി, നിശ്ചയമായി
-
അമനി
- നാ.
-
മാർഗം, വഴി
-
മൃഗത്തിൻറെ കടിതടം
-
മരംകൊണ്ടുള്ള ജലപാത്രം
-
ആമീൻ1
- -
-
ആമ്മേൻ.
-
ആമീൻ2
- വ്യാ.
-
ആമേൻ
-
ആമീൻ3
- നാ.
-
കരംപിരിവിനു ചുമതലപ്പെട്ട ഉദ്യോഗസ്ഥൻ