-
അളി1
- നാ.
-
(മുളയുടെയും മറ്റും) പൊളി
-
അഴി, ജന്നൽ
-
അളി2
- നാ.
-
കുയിൽ
-
തേൾ
-
വണ്ട് (സ്ത്രീ.) അളിനി
-
വൃശ്ചികം രാശി
-
മധു, മദ്യം
-
കാക്ക
-
ആളി2
- നാ.
-
തേൾ
-
തോഴി
-
നിര, പങ്ക്തി, കൂട്ടം
-
വണ്ട്
-
ആളി1
- നാ.
-
ആളുന്നവൻ, ഭരിക്കുന്നവൻ, വഹിക്കുന്നവൻ, ഉള്ളവൻ
-
അഴി2, അളി
- നാ.
-
സാക്ഷ
-
ജനലുകളിലും മറ്റും അടുത്തടുത്തായി ഉറപ്പിക്കുന്ന തടിക്കാലുകളോ ഇരുമ്പുകമ്പികളോ, ചുമരിൻറെ സ്ഥാനത്തു നെടുകെയും കുറുകെയും തറയ്ക്കുന്ന പട്ടിക
-
ആപ്പ്
-
അല്ലാ2, അള്ളാ
- നാ.
-
ദൈവം
-
അള1
- നാ.
-
മണ്ണിലും മരത്തിലും മറ്റും ഉള്ള പോട്, പൊത്ത്, മാളം, പുനം, ബിലം, വങ്ക്. (പ്ര.) അളമുട്ടുക = ഗത്യന്തരമില്ലാതാകുക. അളമുട്ടിയാൽ തിരിഞ്ഞു കടിക്കും, അളയിൽ കുത്തിയാൽ ചേരയും കടിക്കും. (പഴ.)
-
അള2
- അവ്യ.
-
അളവ്, ഉദാ: ആമള = ആകുമ്പോലെ
-
അൾ
- -
-
സർവനാമത്തോടു ചേർക്കുന്ന സ്ത്രീലിംഗപ്രത്യയം. പ്ര.പു.ഏ.വ. "അൻ" എന്ന പുല്ലിംഗപ്രത്യയത്തിനു സമാനമായ സ്ത്രീലിംഗപ്രത്യയം. ഉദാ: അവൾ, പോയാൾ, വന്നാൾ.
-
ആൾ1
- നാ.
-
ബന്ധു
-
മനുഷ്യൻ, പുരുഷൻ, വ്യക്തി
-
ഭൃത്യൻ, വേലക്കാരൻ, ആശ്രിതൻ
-
ചുമതലക്കാരൻ, പ്രതിനിധി
-
ഒരാൾപ്പൊക്കം
-
കഴിവുള്ളവൻ, പ്രാപ്തൻ
-
കാലാൾ
-
ചതുരംഗത്തിലെ ഒരു കരു, കാലാൾ
-
ജാതി
-
കക്ഷി