-
കനാൽ
- നാ.
-
തോട്, കുല്യ
-
കനൽ, കണൽ
- നാ.
-
കൊടുവേലി
-
കാർത്തിക നക്ഷത്രം
-
തീക്കട്ട
-
ചൊവ്വ, കുജൻ
-
(ജ്യോ.) ഉച്ചസ്ഥിതി, ഉദാ: തൃക്കേട്ട കനൽ തിരിയുന്നേരം
-
കാനൽ1
- നാ.
-
ചൂട്
-
വെളിച്ചം, പ്രകാശം, തിളക്കം
-
സൂര്യരശ്മി, വെയിൽ
-
മണൽപ്രദേശം, കാനൽക്കാട്, മരുഭൂമി
-
മൃഗതൃഷ്മ്മ
-
കാനൽ1
- നാ.
-
ചൂട്
-
വെളിച്ചം, പ്രകാശം, തിളക്കം
-
സൂര്യരശ്മി, വെയിൽ
-
മൃഗതൃഷ്ണ
-
മണൽപ്രദേശം, കാനൽക്കാട്, മരുഭൂമി
-
കാനൽ2
- നാ.
-
ഉപ്പ്
-
ഉവർനിലം
-
കാട്
-
നടക്കാവ്
-
മരക്കൂട്ടം
-
വള്ളിക്കുടിൽ
-
മരങ്ങളുടെ തണൽ, ചോല
-
കൈനില, കന്നല, കന്നില
- നാ.
-
പടവീട്, കൂടാരം, സൈന്യത്താവളം
-
വീട്, കുടിൽ
-
കനലി
- നാ.
-
കായാവുമരം
-
കാനൂൽ
- നാ.
-
= കാനൂൻ
-
വമ്പ്, ബഡായി. (പ്ര.) കാനൂൽക്കാരൻ = ബഡായിപറയുന്നവൻ
-
കുനീലി
- നാ.
-
പേയമരി
-
കണ്ണാളി
- നാ.
-
വിടൻ, കാമി
-
കണ്ണാളൻ, പ്രിയപ്പെട്ടവൻ