-
കമ്പ്
- നാ.
-
വടി
-
ശാഖ, ചില്ല
-
മുള, കരിമ്പു മുതലായവയുടെ മുട്ട്, രണ്ടു മുട്ടുകൾക്കിടയിലുള്ള ഭാഗം
-
നിലം അളക്കുന്നതിനുള്ള അളവുകോൽ
-
ഓലഗ്രന്ഥത്തിനു രക്ഷക്കായി ഇരുപാടും വയ്ക്കുന്ന പലകത്തുണ്ട്, (പ്ര.) കമ്പോടുകമ്പ് = ഗ്രന്ഥത്തിൻറെ ആദ്യംതൊട്ട് അവസാനം വരെ, ഒരറ്റം മുതൽ മറ്റേ അറ്റംവരെ, കമ്പുകടക്കുക = അതിരുകടക്കുക, നിയന്ത്രണം വിടുക, കമ്പും തുമ്പും ഇല്ലാത്ത, കമ്പുംകണയുമില്ലാത്ത
-
കമ്പായ്, കമ്പ, കമ്പാവ്, കമ്പാ
- നാ.
-
കമ്പ
-
കാമ്പ്1
- നാ.
-
തണ്ട് (പൂവിൻറെയും ഇലയുടെയും) ഞെട്ട്. ഉദാ: ഇലക്കാമ്പ്, മുലക്കാമ്പ്
-
കാമ്പ്2
- നാ.
-
ഉള്ള്, ഉൾഭാഗം
-
മുഖ്യമായ അംശം, സത്ത്
-
ഏറ്റവും ഉള്ളിലുള്ള വസ്തു, കാതൽ
-
സസ്യങ്ങളുടെയും മറ്റും ഉള്ളിലുള്ള തണ്ട്. ഉദാ: ചെടിക്കാമ്പ്, വാഴക്കാമ്പ്
-
അമ്പിൻറെ ചിറക്
-
പട്ടുടയാട
-
കമ്പ
- നാ.
-
പലകകൾ നിരപ്പിൽച്ചേർക്കാനായി പുറത്തുവച്ചുറപ്പിക്കുന്ന പട്ടിക
-
ഏട്ടുകമ്പ്
-
= കമ്പ്, ഒരു പ്രത്യേകതരം ചോളം
-
കമ്പിക്കയറ്, കയറുകമ്പ
-
വണ്ണംകുറഞ്ഞ ദണ്ഡ്
-
കുമ്പ
- നാ.
-
കള്ളുകുടിയൻ
-
വയറ്, കുടവയർ. (പ്ര.) കുമ്പവീർക്കുക = വയറുനിറയുക. കുമ്പവീർപ്പിക്കുക = വയറുനിറയ്ക്കുക, ഉപജീവനം കഴിക്കുക. കുമ്പകെട്ടി = 1. വയറൻ
-
ലുബ്ധൻ. (പ്ര.) കുമ്പതപ്പുക, -തലോടുക = പരിഭ്രമിക്കുക
-
കുമ്പി1
- നാ.
-
ചൂട്
-
കാനൽജലം
-
ചൂടുള്ള ചാമ്പൽ
-
കുമ്പി2
- നാ.
-
ചേറ്, ചെളി
-
കുമ്പി3
- നാ.
-
പൃഷ്ഠം
-
പുരുഷലിംഗം
-
വയറ്. ഉദാഃ കുമ്പികായുക = വിശക്കുക. കുമ്പവീർക്കുക = വയർനിറയുക
-
കൂമ്പ്1
- -
-
"കൂമ്പുക" എന്നതിൻറെ ധാതുരൂപം.