-
കോത3
- നാ.
-
കാറ്റ്
-
കോത4
- നാ.
-
ഉടുമ്പ്
-
ഞാണടികൊണ്ടു മുറിവേൽക്കാതിരിക്കാൻ വില്ലാളികൾ ഇടതുകയ്യിൽ ധരിക്കുന്നതും തോലുകൊണ്ടുണ്ടാക്കുന്നതുമായ കൈയുറ
-
ഒരു വാദ്യവിശേഷം, മരയ്ക്കാൽപ്പറ
-
കോത5
- നാ.
-
ഒരു സംജ്ഞാനാമം
-
ചേരരാജവംശജരുടെ ഒരു ബിരുദം
-
ഒരു ഗ്രാമത്തിൻറെ പേര്
-
കോത1
- നാ.
-
ദ്രാവിഡഗോത്രത്തിൽപ്പെട്ട ഒരു അസം പുഷ്ടഭാഷ
-
കോത2
- നാ.
-
പൂമാല
-
സ്ത്രീകളുടെ മുടി
-
പൂമാല പോലെ സുന്തരിയായ സ്ത്രീ
-
അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി ശൃംഗാരചേഷ്ടകളോടെ നിൽക്കുന്ന സ്ത്രീ, കോതേച്ചി
-
കൊത്ത്3
- നാ.
-
കൂട്ടം
-
പൂക്കളുടെയോ തളിരുകളുടെയോ കുല, തൊത്ത്, ഉദാ: പൂങ്കൊത്ത്
-
തുണിക്കഷണം
-
ഒരു പിടി
-
ധാന്യമായിട്ടു കൊടുക്കുന്ന കൂലി
-
കോത്1
- കോതുക
-
ധാതുരൂപം
-
കോത്3
- നാ.
-
ചെവിയുടെ മുൻഭാഗത്തു താഴോട്ടിറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന മുടി. കോതു വടിക്കുക = വിവാഹത്തിൻറെ തലേന്ന് ആചാരപൂർവം കോത് അൽപം താഴോട്ടിറക്കി വടിയ്ക്കുക. (പുരുഷനായി അംഗീകരിക്കുന്നതിൻറെ അടയാളം.)
-
കോത്ത
- നാ.
-
കുറ്റം
-
കരച്ചിൽ
-
പഴുത്, ദ്വാരം
-
അലഞ്ഞുതിരിയൽ
-
ഗോദ1
- വി.
-
പശുവിനെ കൊടുക്കുന്ന