-
ഖഗ
- നാ.
-
ഒരു വൃത്തം
- വി.
-
ആകാശത്തിൽ സഞ്ചരിക്കുന്ന
-
കാക
- നാ.
-
കാട്ടത്തി
-
മണിത്തക്കാളി
-
ചെമന്ന കുന്നി
-
ഒരു പച്ചില മരുന്ന്
-
വലിയ കാക്കത്തൊണ്ടി
-
കാകോളി
-
കക്ക്2
- നാ.
-
കക്കുവള്ളി
-
കക്കയുടെ ആകൃതിയിലുള്ളതും കട്ടിയുള്ള മാംസം പൊതിഞ്ഞിട്ടുള്ളതുമായ പക്ഷികളുടെ പക്വാശയം
-
കുട്ടികളുടെ ഒരു കളി
-
കക്ക്3
- നാ.
-
പിഞ്ച്, ഇളയത്
-
കാകി1
- നാ.
-
തുവരപ്പയറ്
-
കാകോളി
-
പെൺകാക്ക
-
വലിയകാക്കത്തൊണ്ടി
- സംഗീ.
-
ഒരുരാഗം
-
കാകി2
- നാ.
-
കാകസ്വരം പോലെ ഗാനംചെയ്യുന്നവൻ
-
കാകി3
- നാ.
-
കശ്യപനു താമ്രയിൽ ഉണ്ടായ പുത്രി, കാക്കകളുടെ ആദിമാതാവ്
-
സ്കന്ദമാതാക്കളിൽ ഒരുവൾ
-
കാകു
- നാ.
-
പടുകരണ
-
ദു:ഖം ഭയം കോപം മുതലായവകൊണ്ട് ശബ്ദത്തിനുണ്ടാകുന്ന ഇടർച്ച, സ്വരഭേദം
-
വക്രാക്തിയുടെ ഒരു വകഭേദം
-
പിറുപിറുക്കൽ
-
രഹസ്യമായകാര്യം
-
നാക്ക്
-
ചോദ്യചിഹ്നം (?)
-
കാക്ക1
- നാ.
-
ഒരിനം വള്ളിച്ചെടി
-
കുടിയിടകളിലെവിടെയും കാനാവുന്ന സാമാന്യം വലിപ്പമുള്ള ഒരു കറുത്ത പക്ഷി. (പ്ര.) കാക്കമലർന്നു പറക്കുക = സംഭവിക്കാത്തത് സംഭവിക്കുക. കാക്കക്കുളി, കാക്കമുങ്ങൽ = പേരിനുമാത്രമുള്ള കുളി. കാക്കക്കൂട്ടിൽ കല്ലെറിയുക = കൂടുതൽ ശബ്ദകോലാഹലത്തിനിടയാക്കുക. "കാക്കയ്ക്കും തൻകുഞ്ഞ് പൊൻകുഞ്ഞ്" (പഴ.)
-
കറുത്തവസ്തു
-
കറുപ്പൻ
-
കോങ്കണ്ണൻ
-
കാക്ക2
- നാ.
-
അമ്മയുടെ സഹോദരൻ
-
ഒരിനം സ്രാവ്
-
ജ്യേഷ്ഠൻ (മുസ്ലിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ)
-
മുസ്ലിങ്ങളിൽ മുതിർന്നവരെ പൊതുവെ ബഹുമാനമായി വിളിക്കുന്ന പേര്