-
ഘലം
- നാ.
-
ഘോലം
-
ഖലം, ഖളം
- നാ.
-
യുദ്ധം
-
സ്ഥാനം
-
ഉമ്മത്ത്
-
മണ്ണ്
-
ചവറ്
-
കളം
-
പച്ച്ലമരം
-
കൊത്ത്, മട്ട്
-
അടക്കലം, -കളം
- നാ.
-
അഭയസ്ഥാനം, രക്ഷാസ്ഥാനം
-
കലാം
- നാ.
-
വചനം, സൂക്തം
-
കാലം
- നാ.
-
ഭൂതഭവിഷ്യവർത്തമാനങ്ങളുടെ പ്രതീതിയുണ്ടാക്കുന്ന സംബന്ധസത്ത. (പ്ര.) കാലംകഴിക്കുക = സമയം കഴിച്ചുകൂട്ടുക. കാലം കഴിയുക = മരിക്കുക. കാലമടയുക = മരിക്കുക. കാലമല്ലാക്കാലം = അസമയം
-
ഗോകിലം, -കീലം
- നാ.
-
ഉലക്ക
-
കലപ്പ
-
കലം1
- നാ.
-
ആയുധം
-
ആഭരണം
-
ഒരു ധാന്യയളവ്
-
ആഹാരാദികൾ പാകം ചെയ്യുന്നതിനുംപദാർഥങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുന്നതിനും മറ്റും വേണ്ടി വൃത്താകൃതിയിലുണ്ടാക്കുന്ന മൺപാത്രം. "കലത്തിരുന്നാലേ കൈയിൽ വരികയുള്ളു" (പഴ.)
-
കപ്പൽ, മരക്കലം, തോണി, വള്ളം
-
രേവതി നക്ഷത്രം
-
ഓലപ്രമാണം
-
ഗാലം
- നാ.
-
ഒഴുക്ക്
-
അലിയൽ
-
തുള്ളികളായി വീഴൽ
-
ഖഞ്ജഖേടം, -ഖേലം
- നാ.
-
കരിങ്കുരുകിൽ
-
കാളം4
- നാ.
-
ശൂലം
-
കഴു
-
മുതലയെയും മറ്റും പിടിക്കുന്നതിനുള്ള വലിയ ചൂണ്ട