-
ചാല്
- നാ.
-
തവണ, പ്രാവശ്യം
-
തുറമുഖം
-
നിലം, ഭൂമി
-
വഴി, മാർഗം
-
കുംഭരാശി
-
തോട്, കൈത്തോട്
-
നീരൊഴുക്ക്, നീര് ഒഴുകുന്നതോ ഒഴുകിയതോ ആയ പാട്
-
നിരപ്പിൽനിന്നു താണുകിടക്കുന്നതും നീളമുള്ളതുമായ അടയാളം (തൊലിയിലെന്നപോലെ)
-
ഭൂനിരപ്പിൽനിന്നും താണുകിടക്കുന്ന വഴി (മഴക്കാലത്ത് ഒഴുകുന്ന തോടായി മാറുന്നതുകൊണ്ട് ഈ പേര്)
-
കായലിലോ കടലിലോ ഉള്ള ജലഗതാഗതമാർഗം. ഉദാ: കപ്പൽച്ചാൽ
-
വെള്ളംകെട്ടിക്കിടക്കുന്ന താണസ്ഥലം
-
ഉഴവുചാല്, ഉഴപ്പൊളി
-
ഒരുദിക്കിലേക്ക് കലപ്പപ്പാടു വരത്തക്കവണ്ണം ഒരു പ്രാവശ്യം നടത്തുന്ന ഉഴവ്. ഉദാ: നെടുഞ്ചാല്, ഒന്നാം ചാല്
-
വലിയപാന
-
വരി, നിര
-
പൂർണത, നിറവ്
-
ഊഞ്ഞാൽ. (പ്ര.) ചാലുതെളിക്കുക = വഴിയുണ്ടാക്കുക, സാധ്യതവളർത്തുക. ചാൽവിത്ത് വിതയ്ക്കുക = ഉഴുതു കട്ടയുടച്ച മണ്ണിൽ വിതയ്ക്കുക, പൊടിയിൽ വിതറുക
-
ഉലശൽ, -ച്ചൽ, -ച്ചിൽ, -സൽ
- നാ.
-
ഇളക്കം, തകരാറ്, കശപിശ
-
തടസ്സം, വിഷമം
-
നുരച്ചൽ, -ച്ചിൽ
- നാ.
-
നുര ഉണ്ടാകൽ, നുരയൽ
-
ചിത്ഘനൻ, ചിൽ-
- നാ.
-
ഈശ്വരൻ
-
തുഴച്ചൽ, -ച്ചിൽ
- നാ.
-
തുഴയുക എന്ന പ്രവൃത്തി
-
നനച്ചൽ, -ച്ചിൽ
- നാ.
-
നനയ്ക്കൽ, ജലസേചനം ചെയ്യൽ
-
ചാൽ1
- അവ്യ.
-
ചാല
-
ചല2
- നാ.
-
ഒരു സംസ്കൃതവൃത്തം
-
മിന്നൽ
-
ലക്ഷ്മീദേവി
-
ചാൽ3
- നാ.
-
ചാല്
-
ചിത്ക്കാതൽ, ചിൽ-
- -
-
ചിത്തിൻറെ കാതൽ, ഈശ്വരചൈതന്യം.