-
തർ
- നാ.
-
അവസരം, തക്കം, സൗകര്യം. ഉദാ: അത്തവ്വിൽ = ആസമയത്ത്
-
നികുതിപ്പണവും മറ്റും അടക്കാനുള്ള തവണ
-
ഉത്തരം
-
തർക്കം. (പ്ര.) തവ്വടക്കുക = പറഞ്ഞുമടക്കുക
-
താറ്2
- നാ.
-
ക്രമം
-
ആഭരണത്തിൻറെ മധ്യഭാഗത്ത് ചിത്രപ്പണിചെയ്തുചേർക്കുന്ന ഭാഗം
-
ഉണ്ടനൂൽ ചുറ്റുന്നതിനുള്ള ഒരു ഉപകരണം
-
നൂലുണ്ട. (പ്ര.) താറിടുക = ചകിരിനാരു തിരിയാക്കുക. താറുരുട്ടുക = നൂൽപിരിക്കുക
-
താറ്3
- നാ.
-
താർപുരട്ടുക
-
ചീത്തയാക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുക, അപകീർത്തിപ്പെടുത്തുക
-
തറ2
- -
-
"തറയുക" എന്നതിൻറെ ധാതുരൂപം.
-
താറ്1
- നാ.
-
ഉടുപുടവയുടെ ഒരറ്റം പിന്നിലേക്കു വലിച്ചുകുത്തിയത്
-
കൗപീനം. (പ്ര.) താറുകെട്ടുക = തറ്റുടുക്കുക. താറുതാങ്ങുക = കാര്യസാധ്യത്തിനായി അഭിമാനം വിറ്റ് അന്യനെ ആശ്രയിക്കുക. താറുപാച്ചുക = തറ്റുടുക്കുക. ഊരാൾ ഇല്ലാത്ത മുക്കാൽ വട്ടത്ത് താറുംവിട്ട് നിരങ്ങാം. (പഴ.)
-
തറ1
- നാ.
-
ഭൂമിയുടെ ഉപരിതലം (കരപ്രദേശം)
-
കര, ഗ്രാമം, ദേശം
-
പറമ്പ്, പുരയിടം
-
കൊട്ടിപ്പടുത്തുണ്ടാക്കിയ സ്ഥലം
-
അടിത്തറ
-
കൂരയ്ക്കുതാഴെ ചുവരുകൾകൊണ്ടു വേർതിരിച്ചിട്ടുള്ള നിലം
-
മരങ്ങളുടെ ചുവട്ടിൽ കെട്ടുന്ന തിട്ട
-
നിരപ്പിൽനിന്ന് ഉയർന്നുനിൽക്കത്തക്കവണ്ണം മണ്ണുകോരിയിട്ടുണ്ടാക്കുന്ന തിണ്ട്
-
കായലും മറ്റും നികത്തിയുണ്ടാക്കുന്ന സ്ഥലം
-
പുലയരുടെ കുടിൽ. തറതോണ്ടുക = കുടുംബം നശിക്കുക
-
താർ1
- നാ.
-
താര്
-
താർ2
- നാ.
-
ടാർ
-
ദാർ
- -
-
അതുള്ള, അവിടെയുള്ള ഇത്യാദി അർത്ഥങ്ങൾ കാണിക്കുന്ന ഒരു പ്രത്യയം.
-
തെറ
- നാ.
-
തിറ