-
പാൻ
- നാ.
-
മുറുക്കാൻ, വെറ്റില
-
പന
- നാ.
-
തെങ്ങിനെക്കാൾ ഉയരവും വണ്ണവുമുള്ള ഒരു ഒറ്റത്തടി വൃക്ഷം. "പയ്യെത്തിന്നാൽ പനയും തിന്നാം" (പഴ.)
-
പന4
- നാ.
-
തറി
-
ക്ഷമാപതി, -പൻ
- നാ.
-
ക്ഷമാനാഥൻ
-
പാന
- സംഗീ.
-
ഒരു രാഗം
- നാ.
-
ഒരു അളവ്
-
ഒരുതരം പാട്ട്
-
ഒരുതരം വലിയ മൺപാത്രം
-
എരപ്പ, -പ്പൻ, -പ്പാളി
- നാ.
-
ഇരപ്പൻ
-
പേൻ
- നാ.
-
തലമുടിയ്ക്കിടയിൽ ജീവിക്കുന്ന ഒരു പ്രാണി, യുക
-
കരിപ്പൻ, കരിമ്പൻ, കരിന്മേൽ, കരിമ്പൽ, കരമ്പൽ, കരും പൻ
- നാ.
-
നനഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങൾ ഉളങ്ങാതെ ചുരുട്ടിയിട്ടാൽ അതിന്മേൽ ഉണ്ടാകുന്ന കറുത്ത പുള്ളികൾ. (പ്ര.) കരിപ്പൻ അടിക്കുക
-
കോദണ്ഡധരൻ, -ധാരി, -പാണി
- നാ.
-
വില്ലാളി
-
ശ്രീരാമൻ
-
പണ
- നാ.
-
വയൽ
-
മുരശ്
-
കല്ലുവെട്ടാങ്കുഴി